vrijdag 27 oktober 2017

"Best OK" als foodquote


 
Ook deze keer is de maand omgevlogen, 't is alweer tijd voor een foodblogswap.
Deze keer kon ik iets kiezen van het blog FOODQUOTES van Simone.
In 2013 begonnen als Paleo-blogger, maar ondertussen meer richting de 80/20%, 80% gezond, 20% 'zondigen'.
Haar interesse in gezonde voeding zette haar aan tot een studie voedingsdeskundige, maar naast lekkere gezonde recepten schrijft ze op haar blog over alles wat haar blij maakt.
Dus ook reisjes, reviews en leuke tips.
Een kijkje door de receptenindex leverde mij ook genoeg ideeën om blij vt worden, zoals zelf falafel maken en de loempiataart.

Uiteindelijk bleef ik toch hangen bij de blauwe bessen en sinaasappelmuffin omdat ik dacht daar alles voor in huis te hebben en geen zin had in weer een supermarkttripje.
Dàcht alles in huis te hebben, de blauwe bessen van eerder in de week waren op een handje na spoorloos verdwenen, gelukkig had iedereen over de rode bessen heen gekeken....
Ricotta bleek ik ook niet te hebben, wel een restje cottage cheese, beetje eng, zou dat wel wat kunnen worden met de klontjes?
Een deel van het meel vervangen door amandelmeel, een schepje honing toegevoegd, de boter aangevuld met olie, maar ècht, de inspiratie lag in het oorspronkelijke recept.
Het resultaat waren mooie sappige, lichtzoete, frisse vrolijke muffins. 
Ik kreeg ook nog visioenen van cointreau en/of kokostoevoegingen, misschien een volgend keertje.
Uit mijn verwend puberpanel kon ik net "best OK" squeezen, de foodquote van het jaar....



Sinaasappel bessen muffins

12 stuks

100 gr cottage cheese/hüttenkäse
100 gr Griekse yoghurt
2 eieren
75 gr. roomboter, gesmolten, afgekoeld
50 ml mais/zonnebloemolie
1 tl vanille extract
2 el (sinaasappel)honing
(scheutje sinaasappelbloesemwater/sinaasappelsap)

80 fijne tafelsuiker
200 gr. tarwebloem
50 gr. amandelmeel
2 tl bakpoeder
snuf zout
rasp 1 sinaasappel, fijn gesneden
100 gr blauwe bessen of mix rode/blauwe

handje amandelschilfers

Verwarm de oven tot 175C, zet een muffinbakblik met papiervormpjes klaar.
Roer alle natte ingrediënten door elkaar, mix alle droge ingrediënten door elkaar.
Giet het natte mengsel bij het droge en schep alles rustig door tot 1 geheel. Beetje klontjes geen probleem, vooral niet te lang roeren.
Verdeel het muffinbeslag over de bakvormpjes en bestrooi de bovenkant met wat amandelschilfers. Bak ongv. 25 min. tot gaar en gekleurd.
Stort de muffin op een rooster ter afkoeling.
Eet smakelijk!



woensdag 11 oktober 2017

Falen en opstaan

Ik schreef laatst dat ik vol zat met ervaringen en indrukken.
Leuke, tijdrovende, pijnlijke en leerzame...

Zo mocht ik cateren voor een 50ste verjaardagsfeest,
De jarige leek het leuk als ik òp het feest mijn hapjes klaarmaakte, soort vorm van entertainment.
Hoewel ik niet echt op deze klus zat te wachten, was ik te gevleid om nee te zeggen. Met een avond vol (ahum) leermomentjes als gevolg.
Meerdere knelpunten: wat ga je maken qua smaak en haalbaarheid, wat past in het budget, wat is de totale verwachting.
Smaakverwachting kon ik snel loslaten, het budget speelde ook een rol (logisch voor +/ 70 gasten), dure ingrediënten werden al snel geschrapt.
Hoeveelheden en werktijd waren ook een geschilpuntje, maar het grootste obstakel voor mij was het prijskaartje dat ik aan mijzelf moest hangen. Ik hoef niet het onderste uit de kan, maar kijk, voor 5 euro kom ik toch echt niet van de bank.
Ik sprak af dat ik voor een vast redelijk uurloon (ook voorbereidingen) en de kostprijs van gebruikte ingrediënten zou werken. Gewoon open en helder.

Zij het niet dat de voorbereidingen mij al veel meer tijd kostten en terplekke het ook lang niet zo snel ging als ik had bedacht.
Gebrek aan tijdsplanning, structuur en organisatie brak mij weer eens op, voor mijn gevoel was de hele avond een ontplofte chaos, ik voelde mij op elk front te kort schieten. Achter de feiten aanlopend.
Dus bleef ik uren langer op eigen kosten.
De gasten en de jarige waren wèl zeer enthousiast over de hapjes en ik kreeg veel complimentjes over de smaken, zelf zag ik alleen de gemiste kansen.
Zo als gewoonlijk had ik de benodigde ingrediënten schromelijk overschat dus uiteindelijk bleef ik met een door mij aangepast uurloon (leergeld) voor meer uren toch prima binnen het beoogde budget.
Alle ongebruikte spullen heb ik de dagen daarna creatief toegepast in verzonnen gerechten, waarbij zelfs nieuwe familiefavorieten leken te ontstaan.
Eind goed, al goed.
Falen en opstaan, maar wel gebutst en gedeukt.
Nu heeft weer een jarige mij gevraagd.....

 
En dan is er nog het project 'lokale boekhandel', zeker al een jaar geleden polste de eigenares mij met een bakplannetje.
Uitermate vaag, maar het idee was dat zij een kleine koffiehoek zouden creëren waar je koek/taart kunt eten naar recepten van actuele kookboeken.
O.a. gebakken door mij.
De plannen en planning werden meerdere keren aangepast, maar uiteindelijk werd mij gevraagd om voor een datum iets te maken.
Ik koos een wortelcupcake uit het nieuwe boek van Rens Kroes PARTY, hip, weinig suiker en zonder lactose. Klonk perfect!
Hm, total disaster.
Mijn proefbaksel smaakte al nergens naar en het aangepaste eindresultaat van de 1e levering werd zelfs afgewezen door het personeel!
Klef en met eetbaar-papiersmaak (mijn omschrijving)
Auw, hoewel het niet mijn eigen recept was voelde dit als een persoonlijke afwijzing.
Niet stimulerend. Gelukkig werd er wel gewoon betaald.



Over naar boek 2, de nieuwe Yvette van Boven HOME SWEET HOME
Dadel-bananencake deze keer, redelijk gelijkend op mijn eigen recept.
Deze keer maar mijzelf direct in het diepe gegooid en zonder proefbaksessie 2 cake's afgeleverd.
Anders verdien je helemaal niets (ik leer het wel).
Hoera, deze bleken in de smaak te vallen.



Zo zeer zelfs dat ik voor de officiële opening op 5 november gevraagd ben om 4 te bakken en zelf stukjes uit te delen ter blogpromotie.
Heel voorzichtig heb ik toch wel aangegeven dat ik niet weet of dit op de lange termijn iets voor mij gaat zijn (maak liever eigen recepten en wil bovendien niet alleen leverancier zijn), bleek helemaal geen probleem.
Last van mijn schouders gegleden.


Pieken en dalen, ik verfde afgelopen maand ook nog de dakkapel en het houtwerk vd 1e verdieping. Netjes aan een klimkabel van mijn buurman.
Safety first, niks vallen en opstaan.


Ondertussen won ik bij onze zonnige burendag voor de 2e keer de 1e prijs, nu met mijn tiramisutaart. Het winnen vd 1e keer werd eigenlijk het startsein voor heel mijn bakgebeuren.
Gezicht gered, maar eerlijkheid gebied te zeggen dat ik mazzel had met de 2 jury-omaatjes. De naked hummingbird cake paste waarschijnlijk niet helemaal bij hun taartbeleving anders had die misschien wel gewonnen.


Last but not least kreeg ik gewoon zomaar een nieuwe werkgever!
Mijn (oud)baas ging met pensioen en verkocht de zaak aan de biologische concurrent!
In de ik-heb-mijn-baas-overleefd-stemming direct maar een nieuwe jurk gekocht (elke smoes past)
't Is altijd even afwachten, maar: the only way is up, wat mij betreft.
Vallen, falen en vooral weer opstaan!!!!

donderdag 5 oktober 2017

Najaarsschoonmaak


Vaak maak ik foto's waar ik uiteindelijk niets mee doe.
Onhandig genoeg blijven ze wel ergens in mijn achterhoofd hangen, toen ik ze maakte was ik zo enthousiast...
Beetje schoon schip maken dan maar, mijn vorm van najaarsschoonmaak!

Onze (bescheiden) achtertuin is goed voor vele plezierige uurtjes, om in het zonnetje te relaxen, te BBQ'en, was te laten uitwaaien of gewoon te genieten van het mooie om ons heen.
Bovenstaande foto laat 2 naaktslakken zien met hun eigen vorm van tuinplezier, hoewel ik het vreselijke beestjes vind had dit toch nog wel iets...


Hoewel onze tuingrond erg schraal is (moet nodig iets van mest op) doet mijn 'border' het in het najaar toch best wel aardig. Beetje rommelig, maar ook luchtig en vrolijk.





Na de grote oogst van cherrytomaatjes vorig jaar begon ik dit jaar enthousiast aan gewone tomaten, op de foto ziet het er nog veelbelovend uit, maar na een stormpje zijn alle takken geknakt en de tomaten verrot. Jammer!


Ons jonge vijgenboompje heeft erg zijn best gedaan, weet alleen niet zeker of de vijgen dit jaar nog genoeg volgroeien om eetbaar te zijn.


In een hoekje bij de bramenstruiken liggen al jaren stukken oud perenboomhout. Heel fotogeniek vormden er zich paddenstoelricheltjes.
Ook eetbaar misschien?



Een paar uitgebloeide zonnebloemen bracht een paar snoeperige nieuwe vriendjes naar onze tuin. Internet gaf uitkomst: het waren puttertjes, kleine zangvinkjes.

Zie, ook nog leerzaam zo'n tuin!



Met af en toe een mooie dag gaan we nu toch echt toe naar de herfst en winter, extra dubbel genieten dus als het zonnetje schijnt!!! Geluksvitamientjes opslaan.