donderdag 23 oktober 2014

Pakje haarverf



Afgelopen weekend had ik mijn grootste opdracht tot nu toe...
6 taarten bakken voor een diamanten (60 jaar) klein bruiloftsfeest.
Het betreffende echtpaar komt vaak in de natuurvoedingwinkel, net als de organiserende dochter.
De dochter heeft zelf een cateringbedrijf, maar niet veel affiniteit met bakken.
Zo kwam ik in de picture.
Er was wat mailcontact geweest, maar pas 1 week vt voren kwam de definitieve bevestiging (bijna 90 jarige senioren beslissen niet zo snel...).
Voor mij maakte het niet uit, je kunt toch pas kort vt voren bakken!
Na overleg kozen we voor de volgende taarten: Franse appeltaart (voor de bruidegom), sinaasappel/chocotaart (voor de glutenvrij bruid), notentaart, kastanjetruffeltaart, carrotcake en een zomerfruitfrangipane.
Geen probleem, allemaal taarten die ik regelmatig bak, gewoon een kwestie van goed plannen.....

                                   -een pad met hindernissen-

De voorbereidingen verliepen soepel, gestaag kocht ik de benodigde ingrediënten en begon donderdagavond aan de sinaasappeltaart.
De kwaliteit vd sinaasappelen was echter bedroevend, te weinig sap, taai schil.
Eenmaal gekookt en gepureerd leek het niet op appelmoes maar op stopverf!
Twijfelend heb ik de taart toch maar gemaakt, dom, dom, dom.
Plat en oninteressant.
De volgende dag dus weer opnieuw, deze keer met verse sinaasappelen.
Resultaat: nog steeds zo zo.
Die dag stonden er nog 2 taarten op het program, waaronder de notentaart.
Deze keer in een grote taartvorm, geen goede beslissing.
't ding werd voor geen meter gaar en uiteindelijk natuurlijk te donker, 2e taart exit! (naar buren en familie)
Zo kon het nog wel even duren.
Zaterdags moest ik daardoor opeens 4 taarten bakken ipv 3, ahum.
Op de warmste 18 oktober sinds 1921, we hebben weer eens voor het laatst geBBQ-ed.
Heel georganiseerd maakte ik 's ochtends alle degen in het vooruit, hoefde ik alleen de vullingen nog te maken. Zo gezegd, zo gedaan.
Redelijk in mijn nopjes stapte ik 's avonds voldaan in mijn bed, alle taarten zagen er prima uit.
Nou ja, behalve de sinaasappelchoco.
Al denkende vormde er zich in mijn hoofd een nieuwe cake die ik mooi 's ochtends nog kon bakken, nr 7 (klein extraatje)
Het werd een tarte tatin van banaan met karamelsaus en eigenlijk nutella, maar daar had ik uiteindelijk geen tijd meer voor.
WANT, 1 uur voordat ik de bestelling moest bezorgen haalde ik 3 taarten uit hun vorm voor een taartkarton (bodem). Bleken de bodems ongaar!!!!!!!
Net als bij m'n Heel Holland Bakt-avontuur!
Ik wilde wel onder een steen kruipen. Wat zou ik een figuur slaan.
Het enige dat ik kon doen was ze zonder bakvorm snel weer in de gelukkig warme oven stoppen en er het beste van hopen. (en dat de vulling niet te gaar werd)
Geheel gestrest deed ik de frosting op de carrotcake, zwaaide mijn husband uit ( 2 weken naar India) en hield de oven goed in de gaten.
Ondertussen maakte Ilja gelukkig van een mini appeltaartje een soort bruidstaartje, daar had ik echt even het geduld niet voor. (was een kleine attentie van mij voor het bruidspaar)
5 minuten voor het weggaan heb ik alles uit de oven getrokken en in de auto gezet/gooid.
Godzijdank leek het er op dat ik de boel had kunnen redden, ik wilde echt geen flater slaan. Er was zoveel vertrouwen in mij uitgesproken.
De taarten werden mooi uitgestald in 'Het oude Raadhuis', een mooi gerestaureerd klassiek pand (kleine bed-breakfast)
Thuis ben ik in bad en bed gedoken, even helemaal chillen.
Gelukkig was ik weer beneden toen de dochter een paar taartschalen kwam terugbrengen en zei:
WE HEBBEN GENOTEN!!!!

Alles was allemaal even lekker geweest!
Een pak van m'n hart, ik kon het bijna niet geloven. Ik heb wel gezegd dat er een pakje haarverf op de rekening kwam, voor al mijn extra gegroeide grijze haren. (grapje)
Ze vond het allemaal prima, wilde voor komend weekend weer 3 taarten hebben (komt de rest vd familie). Superleuk natuurlijk, goed voor de business.
Missie geslaagd, indruk gemaakt bij een cateringbedrijf.
Door het oog vd naald.......

Nu snel de oplossing zoeken voor de ongare bodems, ik had nota bene meerdere bodems blind voorgebakken, voor de zekerheid!
Ik denk zelf aan de laag aluminiumfolie die ik als anti-lek op de bodem vd oven had gelegd.
En ik twijfel of het vooruit maken vd degen wel zo slim was, misschien waren ze wel teveel opgesteven....
Ik ga met nieuwe moed (natuurlijk stressvrij) 3 taarten bakken, mijn haren zijn toch net geverfd!
de klant had mooie foto's voor mij gemaakt!




6 opmerkingen:

  1. Wat een werk! Maar het eindresultaat mag er zijn!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je , Eslem!
      Het bakken was op zich niet eens zoveel werk. Omdat ik bang was dat de bodems zacht zouden worden kon ik pas laat beginnen, als er dan ook nog van alles mis gaat........

      Verwijderen
  2. Oh Gerry, wat een stress!! Maar volgens mij heb je je daar fantastisch uit weten te "redderen". En wat een opluchting dat ze zo tevreden waren. Ze zien er allemaal prachtig uit.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Martine, gelukkig kwam idd alles goed, uiteindelijk. Dit weekend zonder de folie gebakken en nu zag alles er goed uit. Problem solved?

      Verwijderen