woensdag 26 september 2012

Broodnodig

De middelste zijn van mij!

Vorige week was het eindelijk zover: ik ging een cursus broodbakken bij Levine volgen!
Levine, ook bekend als 'Arden' heeft een blog die bijna geheel in het teken van broodbakken staat. Toevallig bestaat haar blog vandaag 6 jaar, je kunt dus wel indenken hoeveel recepten er ondertussen op staan.
Nou heb ik zelf niet veel/geen ervaring met broodbakken (alleen pizza), maar ben er wel altijd door gefascineerd. Het is een echt ambacht met tips/tricks, precisie maar ook gevoel. Niet iets om zo even aan te schuiven.
Toch lijkt het mij supercool (ouderwets hè?) om eigengebakken brood te serveren. Ik ben zelf geen grote broodeter, maar de uitdaging zit 'm in het zelluf doen. Nergens te koop. 
Donderdagochtend toog ik vroeg met de trein naar Voorburg (2x overstappen!).
Omdat ik best wat tijd over had besloot ik aan te bellen bij een oud-collega van mijn reisburo in Den Haag (cheffin zeiden wij altijd) en bij toeval was ze ook nog thuis. Na de 1e verrassing hebben we gezellig thee gedronken. 
Ik moest vooral op de terugweg nogmaals langs komen want dan was haar man ook thuis (we hadden elkaar denk ik minstens 5 jaar niet gezien).
Via kruipdoor/sluipdoor weggetjes kwam ik bij Levine's huis. 
Even later kwamen ook de andere cursisten, Theo (55+) en een zwangere dame waar ik de naam niet meer van weet.
Na wat geklets over en weer begonnen we met het echte werk.
Van Levine kregen we een hele stapel A4'tjes met achtergrondinfo en recepten.



Het brood vd dag was een Frans landbrood. Hierbij gebruikten we ook een  poolish (soort voordeeg) die Levine al vooruit gemaakt had.
Het deeg werd gekneed in een zware keukenmachine. Dat vond ik een beetje jammer want ik had juist gehoopt te leren voelen wanneer het deeg klaar was. 
Met de hand kneden zou minstens 20 min duren, hoewel je de gemengde ingredienten ook 20 min weg kon zetten en dan maar 10 min. hoefde te kneden. We vormden een bal van het deeg en lieten het de 1e keer rijzen. Tussendoor moesten we het nog extra vouwen. Voor de 2e rijs gingen we het brood vormen: de lucht eruit slaan en licht opbollen, 20 min wachten en dan strak vormen tot een boule of batard, weer rijzen. (nu 45 min. tot dubbele volume)
Vervolgens  stortten we de deegbollen op onze werkplaats. We mochten de broden versieren met ondiepe snedes en bakten de broden af op een hete steen in de voorverwarmde oven. (waar ook waterbakje in stond) 
Na iets meer dan een 1/2 uur waren de broden gaar en klaar.
Ze waren prachtig! Op een rek lieten we ze uitwasemen en je hoorde ze echt knisperen.





Tussendoor hadden we geluncht met huisgemaakt brood en lekker beleg. Het brood was heerlijk, vooral een donkere zuurdesem. Vol, knapperig, luchtig en zeker niet zuur.
Na de lunch maakten we ook nog lichtbruine deeg met lijnzaad. Dit vormden we naar voorbeeld tot mooie vlechtbroodjes en een bloembrood.
Ondertussen werd gepoogd ons de bakkersformule toe te lichten.  Deze houdt in dat elk recept een bepaalde verhouding moet hebben tussen meel/water/gist. Met een foute verhouding kun je nooit een goed brood bakken. 
Het verwarrende was echter dat er meerder formules zouden bestaan, begreep ik althans. Ik hou het maar bij de recepten van Levine denk ik, already tested.
Voldaan en met een tas vol heerlijk brood (en rijsmandje) vertrokken we  aan het eind vd middag.



Zoals beloofd wipte ik nog even bij mijn oud-collega aan. Ik had grote plannen om te stadten in Den Haag, maar ik ben nooit meer verder gekomen dan Voorburg.
Na een wijntje vroegen ze of ik bleef eten en dat was toch wel erg aantrekkelijk. Na een prima pasta (vroeger kookte hij nooit!) kwam ik wel iets later thuis dan gedacht.
Thuis vonden ze de broden erg mooi en lekker. Van de laatste sneden maakten we lekkere tosti's en de kapjes gingen naar het konijn.
Je ziet, geen kruimel verspild!


lekker met ui/oregano of banaan/ui (kids)

maandag 24 september 2012

Burendag 2012


Afgelopen zaterdag was het weer nationale burendag. 2 jaar geleden hebben we dat voor het eerst gevierd en nu dus de 2e editie. We hadden ontzettend mazzel met het mooie najaarsweer, droog en weinig wind. 
De opzet was eenvoudig: een paar buitenspelletjes voor de kids, klein springkussen, basic BBQ vd slager en 's avonds een bingo. 
Er waren onv 60 volw en 30 kids, grotendeels uit ons stuk vd straat.( the partyzone) 
Ik had nog een deel van onze huisraad op straat gezet, vuurkorven en oude oma leunstoelen die al op weg waren naar de vuilstort. Ook heb ik een pannetje van mijn favoriete indische pindasaus aangeleverd, de slager had alleen zo'n koude gelachtige variant. Leek mij erg vies.
Mijn kids vonden het niet bijster interessant en zaten thuis feest te vieren (kat van huis etc.) met knakworst en chips. 
Mijn man arriveerde halverwege de avond (uit Argentinë) en heeft toch nog een tijdje mee gedaan voor de man met de hamer toesloeg. 
Bij mij ging het lang goed. Door de diverse vuurkorven bleef het redelijk behagelijk en we konden natuurlijk niet naar bed voor het vuur uit was. Het was dan wel slim om er geen nieuw hout op te doen, nu werd het 03.00 uur! 
Gelukkig kon ik zondagochtend lekker uitslapen. 
Sociale contacten onderhouden is hard werken!



donderdag 20 september 2012

Het bezige bijtje, de bloemetjes en de patatten



Ik heb het een beetje druk. Of eigenlijk, ik heb mijzelf een beetje druk gemaakt. Werken, man in Argentinië, ouderavond op school, collecte lopen voor de Nierstichting, verjaardagstraktatie voor school regelen en als klap op de vuurpijl/slagroom op de taart: morgen (eigenlijk alweer vandaag, donderdag) een broodbakcursus bij Levine van 'Uit de keuken van Levine'.
Voor dit laatste heb ik heb ik natuurlijk zelf gekozen, maar een ander weekje was fijn geweest. Deze keus was er echter niet. Ik boekte pas 2 weken geleden en dit was het laatste plekje voor de rest vh jaar! Ik heb nog mazzel, zo meteen is ze zó professioneel dat ze geen workshops meer geeft. Laat staan bij haar thuis!
Ik heb eigenlijk geen ervaring met broodbakken, maar zie in blogs alle oud-cursisten enthousiast aan het bakken slaan. Dat beloofd dus een goede dag te worden.
Oorspronkelijk wilde ik er een 2-daags reisje van maken, (slapen bij familie en vrijdag lekker statten in Den Haag), maar nu mijn husband opeens weg moest kan dat natuurlijk niet meer. Ik had de kids uit logeren kunnen sturen, maar dat voelt toch iets te luxueus. Wel ga ik na de cursus nog even lekker Den Haag in (toko eten?). Alle zelfgebakken broden gooi ik wel in een kluisje in de Bijenkorf.

De verjaardagstraktatie was eigenlijk een beetje mosterd na de maaltijd. Antal was al jarig in Augustus. Midden in de schoolvakantie.
Omdat hij toch nog graag wilde trakteren (laatste keer?) kwamen wij deze week maar eens in actie. Hij vindt het nog steeds leuk om op iets origineels te trakteren in tegenstelling tot 99% van de klas (chips is bijna standaard).
We hebben het niet zelf bedacht en al eens eerder voor 1 vd andere kinderen gedaan, maar het blijft leuk. En supersimpel.



Bij de patatboer heb ik 40 bakjes gekocht (1.50 Euro, de jongen wist het ook niet). Vervolgens dunne plakken van een kantklaar cake gesneden. Zelf bakken ging mij iets te ver voor de hongerlapjes. Per bakje sneed ik 1,5 plakje in 6 dunne frieten. De mayonaise (slagroom uit spuitbus) heb ik er pas in de klas bij gedaan (wordt snel dun). Eerst wilde ik het de kinderen zelf laten doen, maar dat leek bij nader inzien toch niet zo'n goed plan. (1 spuitbus/kind?).
Het was een groot succes, de kids waren erg enthousiast.


Voor de meesters en juffen hadden we een cake-spiesje. Naar keuze met slagroom. (je hebt altijd een paar snoepers)
De sateprikkers had ik versierd met stoffen plakbloemetjes (Xenos/HEMA) en dat zag er ook gezellig uit. Vanwege de kwetsbaarheid vd aardbeien had ik deze spiesjes ook pas 's ochtends gemaakt.

Natuurlijk had ik geen fototoestel meegenomen, leek zo overdreven. Later had ik spijt. Het zag er tijdens het trakteren zo gezellig uit.
Ik wilde later thuis nog een foto maken van Antal met de traktatie, maar dat vond hij maar onzin. Pech dus.
Hij is ook al 11!

maandag 17 september 2012

Tijd voor taart!

het mooie Drentse landschap

 
Na mijn 'dieet'-blogpost is het nu natuurlijk tijd voor taart!
Zo zie je maar, diëten is niets voor mij.
Mijn vader was afgelopen week jarig, dus gingen wij naar 'huis' (zeggen we nog altijd), Drenthe.
Mijn kinderen vinden het altijd vrij absurd, maar als kadootje had ik een lekkere gerookte makreel en 2 zeebaarzen meegenomen.
Mijn vader houdt van een visje, maar toch eten ze het niet heel vaak. Hij is er dan ook altijd weer blij mee. Onze visboer op de markt kan je vis vacumeren. Zo kun je de vis nog een paar dagen bewaren, wat wel zo handig is bij dit kadootje. (voor de verjaardag hadden ze natuurlijk al ander eten klaargemaakt.)
Ons bezoek aan Drenthe was 2 vliegen in 1 klap: we wilden bij mijn schoonouders een soort Italie-reünie houden met veel foto's/verhalen/ Italiaans eten.
Mijn man gooide echter roet in het eten (gelukkig niet letterlijk) want hij moest opeens voor zijn werk naar Argentinië. Geen echte reünie dus en nu moest ik ook nog het pokke eind zelf rijden. (bijna 3 uur)
Ik besloot toch een Italië-geïnspireerde taart te maken en koos voor een tiramisu-variant. (moeilijk kiezen tussen sinaasappel-polentataart/chocoladetaart/vijgenfrangipane/Nonna's custardtaart).
Uit mijn favoriete Italiaanse kookboek, Mangiare, koos ik de basis van de taart: Pasta Genovese (genoise), biscuitgebak.
Dit was een cake zoals ik nog nooit had gemaakt, maar zeker nog eens ga doen!
Heel vreemd met opgewarmde poedersuiker, het beslag was net een massa zachte marshmallow.
Enigszins onzeker schoof ik het in de oven en begon met de afwas. Tot mijn grote schrik stond het bakje met gesmolten boter nog op het aanrecht!
Nu was ik er echt van overtuigd dat ik een grote marshmallow had gecreëerd. Tot ik bij het recept las dat je het ook zonder boter kon maken voor een steviger eindresultaat, saved by the bell!
Omdat ik de rode alchermes (vakantiesouvenir) toch eens wilde gebruiken heb ik de taart ook gedecoreerd met frambozen. Er is over nagedacht!
Crema pasticcera (banketbakkersroom) met mascarpone, lange vingers en cacao maakten het geheel af.
De taart was een plaatje en gelukkig ook nog eens héél lekker.
En die reünie doen we binnenkort, kan ik mij lekker weer uitleven!




Mijn tiramisutaart

Pasta Genovese

125 gr poedersuiker
4 eieren en 1 dooier
dopje vanilleextract of vanillemerg
rasp van 1 sinaasappel/citroen
125 gr '00'meel of patentbloem
evt. 50 gr boter

Verwarm de oven op 180C. Vet een springvorm in met boter en bebloem deze.
Leg een vel bakpapier op een ovenplaat en strooi hier de suiker op. Verwarm 5 min. in de oven (goed opletten)
Klop de eieren en de dooier met de elektrische mixer 1 minuut in een grote kom.
Giet de warme suiker erbij en al kloppend ook de rasp en vanille.
Blijf kloppen tot een grote luchtige massa. Als je de mixer optilt moet er een lint beslag op het beslag blijven liggen, het zakt langzaam weg. Klop anders verder.
Werk de bloem voorzichtig door het beslag. (Verwarm de boter tot nèt gesmolten en roer deze door het geheel.)
Spatel alles in de springvorm en strijk de bovenkant glad. 20-25 min. in de oven. Laat de taart min.10 min afkoelen voor je de vorm open maakt. (eerst mes langs rand en bodem, je kon ook bakpapier in de vorm doen). Afkoelen op  rooster.

Crema pasticcera

400 ml melk
vanillemerg
3 middelgrote eierdooiers
paar el suiker, 3>
3 el maizena
drank naar smaak (paar el, ik had cognac)

Doe de melk met het vanillemerg in steelpannetje en verwarm op laag vuur.
Meng de eierdooiers met de suiker en maizena. Als de melk nèt kookt giet je de helft in scheutjes bij de eiermassa (roeren), vervolgens gooi je dit mengsel weer bij de melk in het steelpannetje. Zet weer een paar minuten op het vuur en laat al roerend indikken. Roer de gekozen drank door de vla. Proef of er meer suiker/drank in moet. Leg huishoudplastic òp het vla-oppervlak tegen vellen en laat afkoelen.

extra ingrediënten

pak lange vingers (of 2)
125 gr mascarpone
stuk  pure chocoladereep
cacaopoeder
sterke koffie (ruime kop)
(Alchermes-likeur)
(frambozen)

Snij de afgekoelde cakebodem in 2 lagen. (Besprenkel de onderste bodem met likeur). Doop de lange vingers 1 voor 1 in de koffie en verdeel over de bodem. Roer de mascarpone los en meng met de koude crema en smeer de helft over de bodem.
Berasp rijkelijk met chocolade. (grove rasp) Leg de afdeklaag op het geheel en smeer weer vol met crema, óók de zijkanten. Breek de overige lange vingers door midden en zet ze tegen de buitenrand. Doe de cacao in een theezeefje en schud boven de taart tot er een dekkende laag is. Rasp hier nog extra chocolade overheen. Versier de taart met frambozen en zet de taart dan een tijd in de koelkast. 15. min. voor het serveren eruit halen.



Positief: heerlijk wolkige rulle cakebodem, niet overmatig zoet. Goede combi met creme en cacao. Zag er heel mooi uit.

Verbeterpunten: doordat ik de taart niet in 2 exact gelijke lagen had gesneden was de onderlaag een beetje te dik. Meer creme in de taart was daarom lekkerder geweest. De volgende keer gebruik ik misschien het andere banketbakkersroom-recept (eclairs) die wat steviger is zodat de laag ook dikker kan zijn. De taart had iets uitgesprokener drank òf chocolade òf koffie kunnen zijn, nu was het van alles een beetje. Als je geen Alchermes gebruikt kun je de koffie direct op de onderste laag sprenkelen en de laag lange vingers skippen. Hierdoor zal de onderste laag vochtiger zijn (nu absorbeerden de lange vingers al de koffie)



mijn lieftallige assistentes






maandag 10 september 2012

De bomen en het bos.....

 
Ik ben altijd tenger gebouwd geweest. Vooral van boven dan, smalle schouders, dunne polsen/armen, beetje ribbig. Jammer genoeg niet bij mijn benen en kuiten (familietrekje?), maar ik oogde in ieder geval altijd heel slank.
Ook na al de 4 kids kwam is zonder dieet automatisch terug op een constant gewicht, MAARR de laatste 8 jaar ben ik langzamerhand gewoon 8-10 kg zwaarder geworden en dat irriteerd mij mateloos. Vooral omdat het zo sluipend is gegaan, zo meteen zit er nog 10 kg extra op en dan is het niet meer leuk.
Wij eten niet overmatig vet (denk ik), ik ben geen zoete snoeper, maar in de loop der jaren hebben we wel elk weekend een hapje en een drankje wat we ooit niet altijd deden. Het feit dat ik inmiddels over de 40 ben helpt natuurlijk ook niet. Gravity sets in!
Ik mag echt nog niet klagen en vergeleken bij anderen ben ik nog steeds slank, maar ik ben mijzelf gewoon dunner gewend en vond dat ook prettig.
Er moest dus maar eens iets gebeuren.
Het meest voor de hand liggend was te gaan sporten. (mijn man rent minstens 3x per week). Nou ben ik niet sportief, ik sport altijd op de bank (duim bewegen voor de ab), heb vroeger ook nooit gesport en heb sowieso balgevoel nul. Zou er niet een gemakkelijker manier zijn? Misschien iets met eten?


Toen ik beroepsmatig geïnteresseerd was in bakken met stevia bleek één van mijn collega's een interessant boek te bezitten: 'slim op uw juiste gewicht' van Cora de  Fluiter.
Deze orthomoleculaire gewichtsconsulente zoekt de oorzaak van veel overgewicht in het gebruik van verkeerde voedingsstoffen en mogelijk verborgen stofwisselingsziekten. Het fijne weet ik er nog steeds niet van, maar de strekking is in ieder geval dat veel processen in je lichaam gestuurd worden door hormonen en dat bepaalde levensmiddelen invloed hebben op die hormonen. Zo zou je dus dikker kunnen worden terwijl je 'normaal' eet, kijk dat klinkt interessant!
Ik 'hoopte' nog even op een verborgen ziekte (sorry, maar dat klonk zo gemakkelijk), maar dat zat er denk ik toch niet in. (eenvoudige temperatuurstest wees in ieder geval niets uit, verder heb ik niet gezocht).
Ik moest gewoon echt aan de bak.
Het mijden van koolhydraatrijke voeding sprak mij wel erg aan, dit kom je in veel diëten tegen (low carb, Dr. Frank) en een echte broodeter ben ik toch nooit geweest. Nu mocht ik de hele dag lekker salades, soepen, omeletten, vlees, vis en groentestoofpotjes eten. Naast het evt. verliezen van kilo's was ik ook erg geïnteresseerd in de culinaire mogelijkheden van (voor mij) nieuwe ingrediënten zoals kikkererwtenmeel, pompoenpitten, lijnzaad, linzen en bekendere als bonen en amandelmeel.
Ongeveer een maand lang het ik zoveel mogelijk de  koolhydraten gemeden, geen brood, rijst, pasta, aardappelen en anders max. 1x per dag.  Alleen in het weekend at ik gewoon. Met de kilo's ging het niet zo heel hard, maar ik vond het wel leuk en lekker en ik heb veel nieuwe recepten ontdekt. Ook had ik het idee dat mijn darmen rustiger waren (heb ik altijd veel last van).
Als je er op gaat letten zijn er zoveel mensen die geen tarwe of andere koolhydraten meer eten (nieuwe mode?) waaronder mijn buurman. Veel van mijn experimentjes heb ik dus ook gedeeld.

In de vakantie heb ik alles los gelaten en ook nu zit de klad er echt wel in, maar ik ben nu toch constant 2 kilo lichter.
Ik ga het zeker weer oppakken vooral omdat ik het eten lekker vond, maar ik eet ook lekker aardappeltjes met groente/pasta met saus/stamppotten want dat kan ik nog niet missen. Schep ik gewoon minder aardappeltjes op en meer groente. Diëten is gewoon niets voor mij. Zonder gezin zou het ook gemakkelijker zijn want ik heb niet altijd zin om dubbel te koken.
Als dank voor het lange lenen bakte ik deze kokoskoekjes voor mijn collega (recept uit het boek). Ze hield niet van sinaasappel, maar wel van kokos en dat was gelukkig de hoofdsmaak. De komende tijd zal ik ook over mijn andere experimentjes bloggen en misschien ga ik zelfs nog wel eens sporten......


Sinaasappel-kokoskoekjes

135 gr geraspte kokos
50 ml yoghurt (ik had 1.5 standyoghurt)
50 ml sinaasappelsap
2 losgeklopte eieren
2 el agavesiroop/ 1.5 tl stevia
ruime tl vanille-extract

(20 koekjes)

Verwarm de oven op 180C en doe bakpapier op een bakplaat. Mix alle ingredienten door elkaar en maak hoopjes op de bakplaat. strijk deze uit tot cirkels van 0.5-1 cm dik. Bak de koekjes 20 min. Let erg op verbranden. Ik deed op het laatst een dubbel gevouwen krant onder het bakpapier zodat de bodem niet verbrande. Het resultaat was een romig, licht koekje. Niet erg zoet, maar wel heel smakelijk.

PS., ik check de tijden/temperatuur nog even bij mijn collega. Heb ik dat boek toch zó lang in huis gehad!

PS2. Zie ik nu toch opeens allemaal spamlinken in mijn blog staat: onderstreepte blauwe woorden met een klik-win actie. Die heb ik er niet ingezet! Ik kan ze ook niet verwijderen want ze staan niet in mijn oorspronkelijke tekst. Zou onze computer nog steeds gehacked zijn? Net als HIER (deze heb ik wel zelf gezet!) Dit voelt wel heel unheimisch, net alsof er in je huis ingebroken wordt. Bah.

donderdag 6 september 2012

Back to normal.


 
De schoolvakantie is weer afgelopen! Afgelopen maandag moesten al mijn kids weer naar school. De oudsten begonnen met niet echt heel serieuze activiteiten als fietstocht en duinenschoonmaakactie, maar de jongste moest direct volledig aan de bak. Hij had zo weinig zin, school is stom. Dat zegt hij al jaren, hij is gewoon een beetje lui en eigenwijs. Voor hem is school vooral een ontmoetingsplaats met zijn vriendjes.
Gelukkig gaat het wel heel goed op school, heeft hij een leuke juf en prima vriendjes. Volgend jaar mag óók hij naar de middelbare en zal hij waarschijnlijk met weemoed terugkijken op zijn basisschool-luizenleven.
Sacha zal het kunnen beamen want zij is net in de brugklas begonnen, klaar voor het èchte leven. De lagere school zeker ontgroeid is het toch spannend met al die nieuwe ervaringen. Het is wel leuk om te zien hoe ze onderling praten over leuke/rare leraren, werkt echt verbroederend/verzusterend. Veel tips/tricks worden uitgewisseld.

Ik ben blij dat we weer een beetje in een normaal ritme komen. Al die bank-hangende pubers ontnemen mij veel energie. Ook schiet het huishouden er een beetje bij in want ik ga toch ook niet pal voor hun neus staan sloven,  denken ze echt dat ik iemand vd huishoudelijke dienst ben: "kamer 3 kan ook schoongemaakt worden".
Vandaag is eindelijk weer een beetje normale dag, het is heerlijk nazomerweer en omdat ik ook niet hoef te werken voelt het echt een beetje als vakantie! Onder het genot van een (frans) vakantiemuziekje heb ik al redelijk veel gepoetst en opgeruimd. Een grote stoel vol (vakantie)was staat klaar voor de strijk, maar eerst dit blog afmaken.
Als in de vakantie de schermpjes toch echt allemaal uit moesten sloeg de verveling al snel toe. Er viel 'echt niets' te doen, ik was ouderwets, 'in het stenen tijdperk (mijn jeugd) was alles anders' en stoeprandje doen was ook geen zinnige suggestie!
Gelukkig was de bibliotheek meestal open (ze lezen graag) en viel er ook altijd wel iets te bakken.


mijn 'stiekem' aangeschafte zoveelste bakboek,
beide gebakjes op de voorkant
 Op een duffe middag zochten Antal en Sacha dus allebei een recept uit en toverden (met een pietsje hulp) deze heerlijke gebakjes te voorschijn.
't was even werk, maar ze waren heel goed gelukt. En nu weten we tenminste ook dat we zelf custard kunnen maken. Voor herhaling vatbaar.


Ik ben een beetje lui, het zonnetje roept (niet de strijkwas) en je weet nooit wanneer er weer een puber komt binnen zeilen( heerlijk al die wisselende roosters) dus heb ik de recepten integraal gekopieerd.
Ik ga nog even van mijn 'vakantie' genieten. (dit weekend wordt zelfs echt strandweer voorspeld, ik weet dus al wel waar ik zal zijn.........)



Antal





Sacha

zaterdag 1 september 2012

Appeltaart voor harde werkers

georganiseerde chaos
In ons dorp houden ze de laatste week van de zomervakantie traditioneel een timmerdorp. Voor diegene die dit fenomeen niet kennen: kinderen bouwen van afvalhout de meest fantastische hutten. Onze jongste, Antal, had vorig jaar een dagje geproefd bij zijn deelnemende vriendjes en was dit jaar volop vd partij.
Nadat wij als ouders allerlei verzameld oud hout gebruiksklaar hadden gemaakt (ontspijkerd) konden de kinderen afgelopen week aan de slag. Ze hadden geweldige mazzel met het weer, de hele week droog en zonnig, ondanks mindere voorspellingen.
Ieder groepje begon met 4 ingegraven palen. Nieuwe verdiepingen konden pas gebouwd worden na een verleende bouwvergunning (veiligheidscontrole). Er verrezen de meest geweldige paleizen, sommige wel 4 verdiepingen hoog! Ik heb via de Timmerdorp-postbus nog een kaartje gestuurd of ze de 'walk-in fridge' niet vergaten. (vindt Antal altijd zo'n geweldige
reclame.)
Naast bouwen werden de kinderen vermaakt met een voetbaltoernooi, film en een heuse BBQ (per hut een eigen vuurtje waar ze ook pannenkoeken op konden bakken). Dit alles onder begeleiding van een heel leger aan enthousiaste vrijwilligers. Antal wil volgend jaar zeker weer!

trotse eigenaren van Hamersteeg 51, met brug naar de buren

In de tussentijd vroeg mijn buurvrouw om een suikerarm-appeltaartrecept en enthousiast geworden door mijn Google-speurtocht besloot ik er zelf ook maar 1 te bakken en een deel aan de hardwerkende bouwvakkers te brengen.
Zo gezegd zo gedaan. Dochter Sacha heeft de taart afgeleverd en leuke foto's gemaakt. Ik hoopte op een foto van de appeltaart-attack, maar dat vond ze niet zo smakelijk.
Sowieso werd de taart met wisselend enthousiasme ontvangen: sommigen hielden niet van taart (?!), anderen eten alles wat los en vast zit, weer anderen vonden het niet zoet genoeg en te volkoren. Hmmm, ik vond het zelf erg geslaagd.
Het gebruik van jam als zoetstof vond ik erg verrassend. Ik was bang voor een zeer klef deeg, maar dat was niet het geval. Voor de zekerheid had ik extra speltmeel en maizena gebruikt, maar dat was misschien niet nodig geweest.
Het was een prima zanderige korst. De amandelsmaak onderving het gebrek aan suiker, het gaf een rijke, volle smaak. De appel had misschien wat langer gekund, maar de korst zeker niet. Een (h)eerlijke, nog gezondere appeltaart!


Suikerarme appeltaart

Bakvorm van 22 cm
120 gram speltmeel (natuurwinkel)

100 gr amandelmeel (natuurwinkel)
150 gram roomboter, zacht geworden
100 gram suikervrije abrikozenjam (natuurwinkel, Ekoland/Fiordifrutta)

-ipv jam schijn je ook 2 eetl. agavestroop de kunnen gebruiken-
(evt. 1/2 ei, 35 gr extra speltmeel en 20 gr maizena)
3 à 4 appels, in schijfjes
rozijnen naar wens

kaneel naar wens, tl ofzo
evt. geschaafde amandelen

Doe bloem, boter, jam en zout in de kom. Snij de boter in stukjes en kneed het deeg tot een samenhangende natte bal. Laat het deeg min. 1 uur, verpakt in folie, rusten in de koelkast.
Meng de appels met de rozijnen, kaneel (en de amandelen).
Boter de vorm in, pak driekwart van het deeg en rol dit uit. Bekleed de vorm hiermee. Vul het met het appelmengsel. Duw het overgebleven deeg plat en bedek de taart met losgescheurde flubbers van dit zachte deeg, beetje patchworken.
Bak de taart ongeveer 40 á 50 min op 160 graden in een voorverwarmde oven, tot de appeltaart lichtbruin is. Evt. nog beetje verwarmde abrikozenjam op de taart smeren, of beetje agavestroop.


Mijn buuf had het originele recept aangehouden (dus geen ei/extra meel/maizena) en had met een dubbel recept een plaattaart gemaakt. Ook haar taart was heerlijk, iets zoeter door meer kaneel en zachtere appels.
Wel moest de taart ruim 70 min. in de oven voor de juiste kleur.