zondag 26 februari 2012

Alweer taart: ananas-kokostaart



Toen ik met mijn blog begon had ik niet bedacht dat ik zo vaak over taarten zou bloggen, maar ik merk dat het zoveel gemakkelijker is dan over avondmaaltijden. Taart kun je op elk moment vd dag bakken en fotograferen. Of je maakt de foto de volgende dag ivm beter licht.
Bij avondeten wil iedereen eten als het klaar is. Ze trekken het haast onder mijn handen vandaan. Nou eten wij ook altijd vrij laat (18.30/18.45). Ik ben niet zo van het plannen en schiet vaak om 17.30 nog even snel de supermarkt in. Ook ben ik altijd langer aan het koken dan ik vt voren denk, toch gauw 45-60 min. elke dag. Dan is het vanzelf laat. Maar ook donker dus een goede foto zit er sowieso niet in. 
Meestal spaar ik een kliekje zodat ik de volgende dag wel kan fotograferen (daarna eet ik het natuurlijk lekker op!). Vaak blijft er echter niet genoeg over voor een kliekje en dan heb ik een probleem want zo heb ik geen foto bij mijn recept.  Dus maak ik maar gewoon vaak taart! 
Zoals laatst een variant op Antal's taart, nu met een tropische twist door de kokos en ananas.
De taart zag er mooi uit en was vooral na een dagje lekker, maar hij was erg machtig en zwaar, soort über gevulde koek. 
De ananas kon niet op tegen het geweld van de zware kokoscreme en amandelen. Er miste dus iets fris.
Direct kwamen er allemaal mogelijke oplossingen bij mij bovendrijven die ik zeker binnenkort ga uitproberen. Work-in-progress!


Antal's taart met tropische twist (onverbeterde versie)

Shortcrust pastry (zoet korstdeeg)

240 gr bloem (patent hadden wij)
25 gr poedersuiker
100gr boter
1/2 ei (eerst heel ei los kloppen dan halveren)
bloem voor bestuiven

Frangipane (amandelvulling)
125 gr boter, in blokjes
125gr poedersuiker
2 eieren
1 eigeel
125gr amandelmeel (natuurwinkel/Turkse supermarkt)
25 ml rum

2 plakken ananas op sap (in stukjes)
1/2 zakje kokoscreme
handje geraspte kokos
abrikozenjam


De oven voorverwarmen op 180C. Een gekartelde taartvorm met losse bodem (offc 18 cm, wij hadden 22cm ofzo) invetten (o.a. ook te koop bij Xenos volgens mij) en een bakpapiertje op de bodem leggen. Voor het deeg doe je de bloem, poedersuiker en boterblokjes in een keukenmachine. (of in delen in je staafmixerbakje). Met korte pulsen mixen tot het eruit ziet als grof broodkruim. Voeg het ei toe en mix weer tot het deeg een bal vormt. Stop het verpakt in plastic minimaal 1 uur in de koelkast.

Bebloem je werkvlak. Na dat uur rol je de helft van het deeg zonder veel krachtzetting uit tot een ronde lap van 3-4 mm dikte.
Leg de lap deeg met behulp van je deegroller voorzichtig in je taartvorm en duw zacht aan bij de rand. Als je de deegroller over de rand rolt snij je de rand mooi af. Weer 15 min. laten rusten in de koelkast. ( hierdoor krimpt het deeg minder in de hete oven). Het zou nu verstandig zijn om de bodem in de oven voor te bakken (vullen met bakpapier en bonen/rijst en 10/15 min bakken.)

Voor je frangipane mix je de boter en suiker tot een bleke crème. Voeg 1 voor 1 de eieren en het eigeel toe. Per keer kloppen tot het opgenomen is in de mix. Verwarm de kokoscreme in een scheut ananassap en de rum (magnetron), roer los.
Vouw samen met het amandelmeel, geraspte kokos en evt. meer sap in de frangipanemix.
Haal de taartvorm uit de koelkast of de afgekoelde vd oven. Kwast de bodem in met de abrikozenjam en verdeel de frangipane er bovenop. Stooi de ananasstukjes over de taart en duw het daarna licht in het deeg.
Bak 30-35 min. tot hij overal mooi gekleurd is en gaar. Laat een dagje staan zodat dat de smaken goed doortrekken.


Mogelijke  aanpassingen: extra 2 plakken pureren en met extra vocht door het beslag roeren. Misschien plaatkoek handiger ivm stuksize. Of een siroop maken van de ananassap met meer rum en er dan na het bakken over gieten.  Of geen kokoscreme door de taart maar ook door de ananassiroop en na het bakken er boven op!

woensdag 22 februari 2012

kookworkshop bij Keizer Culinair Amsterdam

Keizer Culinair

Afgelopen zaterdag was het zover, samen met mijn schoonzusje nam ik deel aan de NUON actie ter bestrijding vd winterblues. Gezellig samen Italiaans koken. Als 2 dames die niet zo vaak in de grote stad komen hadden we ruim vt voren afgesproken zodat we nog even lekker rond konden lopen op de Eland- en Rozengracht.
Brood gekocht bij het Vlaams Broodhuys, prulletjes bij Kitsch Kitchen en gesnacked bij Mazzo (übermooi gestylde zaak, las echter ook veel negatieve commentaren over de service).

Toen was het tijd voor ons grote avontuur (ik had nog nooit eerder geworkshopt). Aan de Elandstraat werden wij ontvangen met een glaasje prosecco. Na een korte inleiding en uitleg werden de deelnemers verdeeld in groepjes van 6 of 4. Wij vormden een groepje met onze 2 buurmannen, overduidelijk aanhangers vd herenliefde. Zij hadden de workshop kado gekregen, 1 kon nog niet eens een ui pellen!
Eerst leek ons kleine groepje een bezwaar, maar het werkte juist perfect. We konden de 3 gangen prima splitsen in 4 taken. Elk groepje kreeg een werkeiland toegewezen en toen gingen we aan de slag. Beetje chaotisch in het begin, waar is alles, wat heb ik nodig, maar al snel werd er druk gekookt.

We konden alle 4 geen foto maken met mobiel/fototoestel dus een gejatte foto

Op het menu stond:  met gekruid kalfsgehakt gevulde uien, in ovengesudderde kip met een pesto en peterselie vergezeld van een risotto met groene asperges en gedroogde tomaat en als toetje gecarameliseerd fruit met een zabaglione
(sabayon).
                             
                              
Ik was 'chef kip' wat ook betekende dat ik de kip moest uitbenen/portioneren. Nu had ik dat thuis ook al wel eens gedaan , maar nu was het natuurlijk voor het 'echie'.
Ging aardig, de filets waren niet perfect, maar thuis kluiven wij ook altijd graag het karkas af.
Met de geplastificeerde receptkaarten konden wij de 'mise en place' voor de 3 gangen uitvoeren. Het was alleen onhandig dat er niet voldoende gereedschap voor elk groepje was, zo moest je steeds bij elkaar lenen (staafmixer, uitbeenmes etc.). Zeker in de grote stad krijgt dan iedereen zo'n dat-is-van-mij houding. Stel je voor dat we met nog meer mensen zouden zijn (nu 35) dan was het echt te vol geweest. Met kookondersteuning van 4 alleraardigste dames lukte het uiteindelijk om alle gerechten bijna klaar te maken.

Aan lange tafels genoten we van het voorgerecht, de vulling was heerlijk (net zoiets als mijn paprikavulling), maar de ui was nog veel te hard.
Vervolgens moesten we nog even aan de bak voor het hoofdgerecht, risotto afmaken met de asperges enz. Dat je risotto gewoon weer kon opwarmen en afmaken was voor mij wel een eye-opener. Het hoofdgerecht was heerlijk, ga ik vast thuis nog een keer maken.
De sabayon voor het toetje werd natuurlijk ook lastminute gemaakt, iets teveel drank en het fruit was niet echt gecarameliseerd!
Na nog een kopje thee/koffie en met 45 min. uitloop (slecht timemanagement tijdens maaltijd) kwam aan onze geslaagde avond een einde.

Geslaagd, maar ik was wel blij dat het 2=1 was. Nu had je voor 40 Euro p.p een avondje uit met onbekende mensen, doorgaans lekker eten en onbeperkt wijn. 80 Euro had ik echt teveel gevonden zeker gezien het feit dat ik eigenlijk alles ook wel alleen had gekund. (ahum).
Met een leuk receptenboekje (nog 3 extra recepten) keerden wij tevreden huiswaarts.
Ik heb alweer een workshop surinaams gespot en sushi lijkt mij ook erg leuk, what's next?

vrijdag 17 februari 2012

Chinese supermarkt Amazing Oriental Beverwijk


Afgelopen woensdag moest ik in Beverwijk wat verkeerd gekochte spullen ruilen. (schaatsen enz.) 
Hoewel dat heel snel ging besloot ik niet verder in de stad te blijven omdat ik waarschijnlijk teveel leuke dingen zou zien en kopen. (zelfbescherming).
Al op weg naar huis bedacht ik opeens dat dit wel een hele mooie gelegenheid was om een bezoekje te brengen aan de Chinese supermarkt op het Zwarte Marktterrein. Door de week kun je deze namelijk gratis bezoeken. (klinkt logisch voor een supermarkt).

Aan de rand van het terrein (hal 30) kom je ( (di-vr) via een beetje anonieme deur in tussenhal. Rechts zit de Russische supermarkt Kolobek (deze keer maar even overgeslagen, wel erg nieuwsgierig).
Rechtdoor Amazing Oriental met direct links de vitrine met lekker eten en hapjes. De logische route in de best grote winkel voert eerst langs meters diepvrieskisten en kasten. Niet zo slim, de volgende keer moet ik daar dus eindigen. Ik hoopte op een groot assortiment bevroren lempers (altijd op zoek naar de ultieme lemper), maar er was slechts 1 soort. Toch maar 1 meegenomen, je weet maar nooit! (wel dus, was ècht geen lemper, meer rijstrolletje met prut).
Groot assortiment ingevroren dimsum's, pasteitjes en wonton's. Handig voor een feestje. Ik heb in ieder geval een pakje wontonvellen meegenomen, kan ik zelf aan de slag. Net als met de gedroogde rijstvellen.
Ook was ik erg blij met de losse rotipannekoeken, diepvries en gewoon, lekker volgende week roti kip maken. De diepvries Peking Duck lonkte ook erg maar ik heb echt mijn best gedaan mijzelf onder curatele te zetten, eigenlijk wil je alles hebben.
Meters verse groenten en kruiden, specerijen, theeën, sauzen, noedels, meelsoorten en voor mij onbekende dingen zoals zwarte (!!!!!) kip (schijnt een krachtige bouillon te geven) en dingen waar ik alleen over gelezen heb. 




Wat te denken van groene tapioca parels (toetjes, vaak met kokosmelk), groene matcha thee (meegenomen) voor cake's en toetjes, ongezoete gecondenseerde (=evaporated) milk (meegenomen voor ooit) en heel bijzonder:  gecondenseerde chocolademelk! (nog meer gebak).
Ook oude bekenden uit de Natuurwinkel zoals sojameel en diverse zeewieren maar dan geëconomiseerd.
Buitengewoon blij werd ik van onze 'eigen' petjel pindasaus (6x mee), de peteh sambal, lichte sojasaus, meerdere noedelsoepzakjes, black bean garlic-saus, alles in-the-pocket! Je begrijpt dat het toen de hoogste tijd voor de terugtocht, gelukkig was ik met de auto.
En dan te bedenken dat ik uit zelfbescherming niet de stad in was gegaan!

Toch nog een beetje goed nieuws voor een ieder die niet het geluk heeft zo dicht bij een ruime toko te wonen, ze hebben ook een webshop met beperkt assortiment (geen diepvries en vers).

Amazing Oriental Beverwijk
di-vr gratis, za-zo 2 euro ivm met entree Zwarte Markt
Meerdere filialen in andere plaatsen, misschien nòg wel groter

maandag 13 februari 2012

Mislukt als Valentijn....


mislukte experimenten
Hoewel wij er zelf niets aan doen ben ik voor mijn blog natuurlijk wel met Valentijnsdag bezig.
Roze, rood, hartjes en rozen zijn natuurlijk basisgegevens. Wat dat betreft zouden mijn roze pastahartjes en rozencake een goed idee zijn, maar je moet natuurlijk wel blijven vernieuwen.
Hoewel, ik blijf in de biet hangen door de mooie rode kleur. Ideaal om gerechten rood te kleuren zonder gebruik te maken van kunstmatige kleurstoffen. Ruim voor 14 februari ben ik begonnen met een paar experimentjes, namelijk bietenmacarons en bietencake.
Beide experimenten zijn jammerlijk mislukt.
In het geval van de macarons kan ik dit goed begrijpen, door de toevoeging van een paar eetlepels bietensap verander je natuurlijk het vochtgehalte van het recept ingrijpend. Er schijnt ook gevriesdroogde bietenpoeder te bestaan en dat werkt wel. (Amazon.com).
De macarons rezen niet goed, werden beige en waren een beetje hol. Toch heb ik er de hele week heerlijk van gesnoept (iemand moet het toch doen?).

bubblegum beslag

Het mislukken van de cake was echter een grote teleurstelling, het beslag zag er fantastisch bubblegum-roze uit!
Voor het idee en geur/smaak had ik ook nog wat rozenwater toegevoegd. Ook tijdens het bakken leek alles nog goed te gaan, maar toe we de cake na het bakken aansneden leek het een doodnormale cake! Misschien iets grauwer.
Al het roze was weg! Er is vast wel een scheikundige verklaring voor dit fenomeen, maar het heeft even geduurd voor ik hier overheen was, ik had mij echt verheugd op een roze cake. Toch was het een lekkere cake die ook nog eens mooi gerezen was, geluk bij een ongeluk dus.


Roze tovercake

300 gr bloem
75 ml bietensap (origineel sap v 2 sinaasappels)
4 eieren
190 gr suiker
60 ml yoghurt
80 ml olie
(2 tl rozenwater, Turkse supermarkt)
evt. wat sinaasappelrasp
scheut dubbeldrank
1/2 zakje bakpoeder
snufje zout

Verwarm de oven op 180C.
Klop de eieren en de suiker 4 min. tot een dikke, crèmekleurige massa.
Voeg de yoghurt en de olie toe en roer met een garde. Voeg de bietensap toe.
Meng in een andere kom de bloem, bakpoeder en zout en voeg dit samen bij het eimengsel. Klop kort met een garde tot een roze geheel, niet te lang anders wordt het taai.
Bekleed de bakvorm met bakpapier of vet in met boter. Schep het mooie beslag in de vorm en bak 30-40 min. in de oven tot de bovenkant mooi bruin is en de randen iets los laten. Af laten koelen.


In de tussentijd ben ik genoeg leuke ideetjes tegengekomen op het net, maar die bewaar ik maar voor volgende 'Happy Valentine's'.
De bietencake ga ik denk ik nog wel een keer proberen, nu met geraspte gekookte biet erdoor net als in dit recept

PS. net een geweldig stukje gevonden op 'the net' over bieten en pH-waarden. Het is nu wel duidelijk waarom de cake verkleurde, beetje zuur erbij zou de oplossing zijn. Ik wist wel dat er een scheikundige uitleg zou zijn.
Lees uitleg hier



















zaterdag 11 februari 2012

Het kan nog net.

tijdelijke vrieskast


Het is misschien een beetje typisch, maar als het buiten vriest ontdooit het vriesvakje van onze koelkast.
Schijnt te maken te hebben met zijn omgevingstemperatuur. (< 7C). Omdat hij tegen een ongeïsoleerde buitenmuur staat, op een ongeïsoleerde keukenvloer in een ongeïsoleerde keuken kan te weinig omgevingswarmte gebruikt worden voor het koelproces.
Sowieso heb ik al bijna niets in het kleine vriesvakje, maar in de winter nog minder. Soms moeten we opeens hele gekke combo's eten om te zorgen dat ontdooide waren niet bederven. Een geluk bij een ongeluk: de spullen kunnen ook naar buiten in de vrieskou! Zo staat er nu al een week een tas buiten.

De karbonades die daar in zaten besloot ik te gebruiken om een jeugdtrauma te verdrijven: erwtensoep/snert!!
Voor bruine bonensoep kun je mij letterlijk dag en nacht roepen, maar snert vond ik vreselijk. Die meligheid, vale kleur en muffe geur.
Mijn man vindt het echter wel lekker en met dit fraaie schaatsweer kon ik hem toch niet uit een blik laten eten.

Uitgebreid veldwerk gedaan, meerdere recepten vergeleken. Om de meligheid te minimaliseren besloot ik in ieder geval niet te pureren en geen aardappelen toe te voegen. 
Ik moet zeggen, het was best te pruimen. Het was zeker geen heldere soep maar best te doen. Best geinig trouwens om te merken dat mijn kids ook wars zijn van melige soepen, erfelijk belast. Het was bij hen dus geen succes, ik heb het er echt in moeten praten met een heel lekker toetje in het verschiet.
Natuurlijk had ik veel teveel gemaakt, snert hoort in een gaarkeukenpan.
We wilden natuurlijk niet de hele week snert eten en het schijnt ook heel snel te bederven.
Eigenlijk wilde ik het dus invriezen, MAAR geen beschikbare vriezer! Dan maar goed verpakt naar buiten, in de sneeuw en natuurlijke vrieskou. Ons menu voor zondag staat al vast want dan is er dooi voorspeld! 

volgende keer betere foto, bij daglicht
Erwtensoep/snert (5 liter, 2x 4 pers.)

2x 500 gr spliterwten, gewassen
min. 5 liter water
bijbehorend aantal bouillonblokjes
2 schouderkarbonades, in kleine blokjes
stuk rookspek, in kleine blokjes
1 grote wortel, blokjes
1/4-1/2 knolselderij, blokjes
1-1 1/2 grote preien, dunne ringen
2 HEMA rookworsten
2 laurierblaadjes
beetje nootmuskaat
beetje peper
scheutje azijn

Doe 1x 500 gr spliterwten met het water in een grote soeppan. Breng aan de kook en schuim evt af. Voeg de bouillonblokjes, laurierblaadjes, kruiden, karbo's, spek en prei toe en laat alles 1,5 uur pruttelen.
Dan de 2e x 500 gr spliterwten, de wortelen, knolselderij en rookworst en laat nog min. een 1/2 uurtje doorsudderen.
Vis de rookworsten uit de soep en snij in plakjes/blokjes. Maak op smaak met extra zout/maggi/peper/nootmuskaat, scheutje azijn en verdun evt met extra water. De volgende dag zal de soep veel dikker zijn en rijper van smaak, evt. nog verdunnen met bouillon.
It gaet oan! (met de soep dan)

zondag 5 februari 2012

Verstandsverbijstering


Mijn blog lag even stil. Ik moest mij zelf even porren om te bloggen.
Niet omdat ik niet wist waar ik over wilde bloggen, maar omdat ik iets voor ogen had en niet wist of ik het kon overbrengen.
Het was namelijk een beetje gênant, maniakaal, doordrafend. En dat allemaal om iets basaals als eten. Gewoon voeding.

Uren ben ik kwijt met bloggen, internetsurfen, kooktv kijken, koken en fotograferen terwijl mijn huis er spic-span uit had kunnen zien, ik had extra kunnen gaan werken (zodat we wel kunnen verbouwen), studeren, qualitytime met mijn kids/man.
Ik geneer mij soms om de drukte die ik er om maak. En waarom eigenlijk?
Is het aandachttrekkerij? IJdelheid?
Het is natuurlijk een gemakkelijke crowdpleaser, iedereen zal blij met je zijn als je iets lekkers hebt gemaakt. Iedereen heeft ook een mening/ervaringen dus het is ook een leuke manier om contacten te leggen.
Maar is het niet heel oppervlakkig? Een vlucht voor moeilijker zaken, zoals een waardige studie, ingewikkelder werk, een goed gesprek of  een sociale gezinsactiviteit. ( huishoudelijk werk-vlucht niet te vergeten).
Laatst heb ik het wel heel bont gemaakt: wel 3 dagen in de weer voor 1 idee.
Meer dan 60(!) foto's gemaakt. Hoe gek kun je zijn?


zoet

hartig
Het begon allemaal met mijn cranberry-yoghurttaartje. Het leek mij leuk een hartige versie te maken met precies hetzelfde uiterlijk.
Al gauw had ik mijn plan klaar: een bieten/walnoten/geitenkaas 'salade'.

Ik begon met de bodem, iets kazigs met walnotensmaak en crunch.
Het basiskaaskoekjerecept was te kazig dus bakte ik ook 2 varianten met minder kaas, maar wel mosterd of mierikswortel.

Over de zachte geitenkaasgelei ben ik erg enthousiast, yoghurtachtig met uitgesproken geitensmaak. Zonder gelatine leuk als saus/dressing.
De bietengelei had wat meer hindernissen. De 1e keer had ik er helemaal niet aan gedacht het sap op smaak te brengen wat resulteerde in een zeer weeïg smakende gelei. De 2e keer was dat gecoverd, maar wilde de gelei niet stollen (door de azijn?) en daarna opeens te snel waardoor ik het niet meer kon uitgieten. 3x was gelukkig scheepsrecht! (dit alles in 2 dagen, wat een werkverschaffing)
Toen 1x alles klopte was het natuurlijk te donker voor leuke foto's.
Nachtje wachten dus, zou de bodem niet zacht worden, de bietenkleur doorlopen in de witte laag? Het viel mee.
De volgende dag probeerde ik een foto te maken gelijkend op het zoete taartje. Een stuk of 20 of zo. Toen brak opeens de zon door, weer minstens 10.
Toen dacht ik dat buiten de bietengelei misschien mooier rood zou lijken, (nee dus) another 10. Oja, ook een paar met sla er onder, binnen en buiten (+10).
Eindelijk besloot ik dat het genoeg was, ik ging de smaak testen.
Beetje olie/citroen op de rucola, hé dat glanst mooi (+5) en toen heb ik bruusk mijn vork er in gezet! Het voelde als een opluchting, nu KON ik geen foto meer maken!

En de smaak? Zeker leuk, goede combo van aanvullende smaken. Lekkere afwisseling van crunch en zachtheid. Alleen de bietengelei zou ik misschien vervangen voor flinterdunne plakken gekookte biet omdat deze iets te glibberig was.
Leuk als feestelijk voorafje, een salade maar net even anders.
Nu nog proberen of ik nog weet hoe ik alles deed. In mijn vlaag van verstandsverbijstering.

Bieten-geitenkaas-walnoot'salade' (min. 2 taartjes)

60 gr boter

20 gr suiker, 5 gr honing
70-80 gr bloem  en 15 gr amandelmeel + 1 eetlepel maizena (of alleen 1/2e kop bloem)
beetje
zout/peper

2-3 tl gedroogde tijm
1 el geraspte Parmezaanse kaas (of oude)
1 à 2 tl
mosterd

25-30 gr gecrunchte walnoten, liefst geroosterd

1/2e zachte bettine geitenkaasplak, verkruimeld
20 ml
melk

1/2 gelatineblaadje

80 ml rode bietensap           }
scheutje balsamicoazijn    } òf zeer dunne plakjes gekookte biet
beetje peper/zout                 }
1x gelatineblaadje              }


meerdere bakringen als mal

Zet de oven op 190C. Mix de boter met de honing en suiker tot zacht.
Voeg de overige ingrediënten toe. Duw tot een platte koek in de bakringen.
Rol van resten een staaf.
Laat een 1/2 uurtje opstijven in de koelkast. (Snij de rol in dunne plakken). Bak vervolgens 20 minuutjes tot goudbruin. (dunne plakken misschien korter). Laat afkoelen.

Week de gelatine een paar minuten in koud water. Verwarm de melk in een beker in de magnetron (zo'n klein beetje) en laat de uitgeknepen gelatine er in oplossen. Meng dit mengsel door de geitenkaas tot een yoghurtachtig papje. Als het iets stevig wordt giet het uit in de mallen met kaasbodem.
Laat 1-2 uur opstijven in de koelkast.

Week de gelatine weer in koud water. Verwarm de bietensap in een pannetje/beker. Maak op smaak met de azijn en peper/zout. Los de uitgeknepen gelatine op in de warme bietensap. Wanneer het mengsel lobbig wordt (misschien helpen met koelkast) dit mengsel als 3e laag in de mal schenken. Opstijven in de koelkast.

(Of vervang de laatste laag door dunne plakjes gekookte biet gewenteld in een vinaigrette.)
Eet smakelijk!