donderdag 27 oktober 2011

3-voudig jubileum: 1e verjaardag, 100-ste blogpost, 30.000 pageviews!!!!!!!!!


Even leek het er op dat ik mijn 100-ste blog zou schrijven op mijn 1e verjaardag, maar dat liep anders (zie vorige blog).
Niet getreurd, het komt vanzelf. Opeens zag ik gisteren dat ik toch echt wel al 99 had geschreven en dat het nu dus tijd is voor een jubileum-blog!
3-voudig jubileum zelfs want ik heb ook 30.000 pageviews gehad. (teller op homepage pas later geinstalleerd).
Ik kan daar echt nog niet bij: 30.000!!!!! (nu zit ik daar zelf ook best met een fors aantal tussen want het lukt mij maar niet om mijzelf te blokkeren, maar het zijn er geen duizenden, toch?????) Volgens mij klopt het ook niet, soms tel ik als 1, soms als 2, net hoe ik binnen ben gekomen. Waarschijnlijk is het aantal dus veel lager, maakt niet uit, iedereen welkom!
Redenen genoeg voor een feestje. Voor ik ga slapen hang ik zelfs nog slingers op ( jarige dochter morgen), ook een beetje voor mij zelf dus.
Best vreemd als ik zo terug kijk op een jaar. Eigenlijk is het voorbij gevlogen, ik snap niet hoe ik er 100 blogs uit heb kunnen gooien. Soms twijfel ik of ik nòg een jaar iets kan voortbrengen. Been there, seen that, wordt het niet een herhaling van hetzelfde? Wéér Kerst, wéér jarig, wéér zomer (hoop ik maar).
Tegelijk weet ik dat er zoveel aanleiding is, soms ongezocht zomaar voor je voeten, dan MOET ik er over schrijven, als een soort instinctief reflex.
We gaan dus gewoon op hetzelfde pad verder. Ik heb ook geen speciale voornemens, geen to-do-lijst die ik af wil werken. Go with the flow!

Wel vind ik het leuk om aan de hand van wat statistieken de ups en downs van mijn afgelopen blogjaar door te nemen. Ik hou wel van cijfertjes en feiten.
 - meeste bezoekers natuurlijk uit NL, goede 2e is België, 3e VS (!) (of is dat LinkWithin? kleine plaatjes op blog) 
 - meest onverwachte landen: Australië, Iran, Zuid-Korea, Moldavië en blijkbaar een grote fan in Rusland (?), zou er soms een criminele code versleuteld zijn in mijn blog?
 - meeste bezoekers komen via Google, maar ook heel veel via 'De keuken van Arden' (dank, dank)
 - meest gevonden via zoekwoord junior Masterchef
 - best bekeken blogpost is dan ook Junior Masterchef! Koken met de Dutch oven is een goede 2e
  - 12 volgers
 - maximaal aantal reacties op blogpost: 3 (meer zijn altijd welkom!)
 - grootste 'culinair event' sof: deelname aan underground boerenmarkt
 - grootste 'culinair event' succes: kerstborrel en pré-school BBQ met alle buren!
 - beste zelf verzonnen culinaire creatie: marokkaanse chocoladetaart
 - smerigste misluktste creatie: ongepubliceerd!!!!!
 - blogpost waar ik het meest trots op ben? Eigenlijk op allemaal! Als ik oudere blogs doorlees vind ik ze nog steeds leuk en kan bijna niet geloven dat ik dat allemaal gebroddeld heb. Alsof ik het niet zelf was.

Volgende blogpost is er 'echte' taart (ben druk aan het bakken), jullie zijn allemaal uitgenodigd!!!!!!!
 

zondag 23 oktober 2011

Herfstvakantie

Het jaarlijkse Salon Du Chocolat in Parijs ...

Deze week zit de klad een beetje in het bloggen: het is herfstvakantie.
Begin vd week moest ik zelf gewoon werken, maar de kids zijn natuurlijk vrij en vaak thuis. Als ik dan thuis kom van mijn 1/2 dagen vind ik een gevuld huis. Normaal gesproken zijn dat zo'n beetje mijn blogmomenten. Ik heb een beetje rust en ruimte om mij heen nodig. Ze gaan ook nog een keer 's avonds laat naar bed, dus een avond heb ik ook niet echt. Op mijn vrije dagen ga ik van de weeromstuit erg laat naar bed voor een beetje me-time, gelukkig kan ik goed uitslapen (en de kids ook). Voor 10.00 uur gebeurd hier niets (bij mij nog later). De dagen vullen zich met relaxen. De jongens willen niets anders, beetje computeren, lezen, TV'en en afspreken met vriendjes. De meiden zijn vaak de hort op, socialiseren! En winkelen blijft bij hen natuurlijk altijd favoriet. Volgens mij heeft 1/2 NL geshopt deze week, ik zag overal hele gezinnen met volle tassen: jassen/schoenen, de winter komt eraan. Ook wij zijn leuk geslaagd (te goed eigenlijk), zelfs ik heb een broek en leuke trui gescoord.
De trui vonden de dames lelijk, maar ik heb mij er deze keer niet eens iets van aangetrokken. Het is de generatiekloof denk ik, ik vond alles van hen ook niet geweldig.
Ook op het kookfront is het rustig: keertje patat, bami, netjes aardappelen/bloemkool/vlees en zelfgemaakte pizza. Voor velen een bekende combo, maar pizza met tomatensaus, verse vijgen, geitenkaas en beetje balsamicoazijn is echt héél lekker.

Jakkes
Gelukkig krijg ik soms wat bloginfo van buitenaf: mijn man zit bijna 3 weken in Azië en stuurde nog een foto van een maaltijd: gestoofde knie van een jak, ik begreep dat de smaak ook jak was! (als iets vies is zeggen de Chinezen altijd dat het erggg gezond is)
Het jaarlijkse Salon Du Chocolat in Parijs ...

Chocolade schijnt ook zo gezond te zijn. Bijna waren we deze vakantie naar Parijs gegaan. Nu las ik iets over een Salon du Chocolat waar zelfs een modeshow met echte chocoladekleren was. Kijk, daar hadden we mooi heen gekund (hint, hint). Wel iets voor een studietripje met workshops en top franse patisserie etc.
Meer mooie foto's: hier

donderdag 20 oktober 2011

Om op te (vr)eten!!!!!

vreselijk onflatteuze foto
Bijna alle 11+ dames houden van tutten en make-up. In ieder geval die van mij. Meerdere vriendinnetjes verzamelen en dan allemaal een maskertje opbrengen. Ik heb geloof ik 1x in mijn leven een maskertje opgehad en het was zeker niet onplezierig. Het was zo'n peel-off soort. Na opdroging kon ik het als een vel van mijn gezicht trekken. Ik voelde mij als een slang die uit een oude huid kruipt, best verjongend gevoel. 
Dochter Sacha had gisteren een maskertje over van zo'n feestje en wilde die graag met mij delen. Om haar te plezieren (ik ben niet zo'n tuttel) onderging ik haar gesmeer.

Wat heeft dit allemaal te maken met een etensblog?
Het was een chocolade-modder-masker. Uiteraard heb ik het niet geproefd, maar het rook zeker echt naar chocolade. Verhoogt de feestvreugde direct.
Het belooft je huid diep te reinigen en te voeden. Bevat oa. echte cacaoboter.

We stuurden een foto naar mijn man die in het buitenland zit, hij dacht dat de Sint al in het land was.
Dit moddermasker droogt helemaal stijf op en voelt dus echt als schild. Toen mij dat benauwde heb ik met veel water alles weer afgespoeld. Mijn huid voelde best zacht. In de spiegel zag ik echter nog steeds het bekende gezicht (en rimpels). Nu we toch bezig waren ook nog maar een proefmonstertje nachtcreme opgesmeerd (gebruik ik nooit) en vol verwachting ging ik veel te laat naar bed.
Zou 100 jaar slapen de truc zijn?


PS. Vanavond 20 oktober 20111: BBC 2, 21.00 : The great British Bake off revisited!!! De deelnemers van vorig jaar worden met een bezoekje vereerd.

zondag 16 oktober 2011

Eén(reuzen)haps appeltaartjes.





Bij ons zijn ze allemaal dol op appeltaart. Hele gewone simpele appeltaart zonder toeters en bellen. Tegenwoordig is het vaak een familieproject: de oudste maakt het deeg, de jongste snijdt alle appels en ik maak er een mooie taart van. We laten de taart altijd een nachtje rusten omdat we hem de volgende dag lekkerder vinden. Te vers heeft een te 'gulle' smaak (Gronings?). Als we vervolgens een beetje zuinig snijden kunnen er net 12 stukjes uit, voor ieder 2! Altijd feest.
Nu zag ik laatst op een blog kleine vlaaitjes en bedacht dat dit ook leuk zou zijn bij onze appeltaart. Een soort éénhaps taartje zodat je meerder smaken kunt eten (als je niet kunt kiezen) of als idee voor een hightea.
Naast een gewoon muffinblik heb ik ook een blik met ondiepe cirkels (koninginnedagbuit) en die leek mij perfect geschikt.



Mini-appeltaartjes (9 stuks)

150 gr zelfrijzend bakmeel
100 gr roomboter, kleine blokjes
65 gr kristalsuiker (kan ook basterd= zoeter)
1 eetlepel geklutst ei
1/2 snufje zout
1 grote goudrenet, ienimini blokjes
2 eetlepels rozijnen
1/2 tl kaneel
1/2 tl suiker

Maak van het meel/boter/suiker/ei een soepel deeg. Leg een 1/2 uur in de koelkast. Meng de vulling en bak deze een paar minuutjes in een beetje boter in een steelpannetje. Verwarm de oven op 170-180 C. Vet de vormpjes in met boter, ook het randje buiten het rondje, evt. bebloemen. (rondje bakpapier op bodem zou ook kunnen).
Bloem op je werkplek. Leg 1/3e deeg opzij. Rol overig deeg dun uit (3mm of zo) en snij cirkels met een glas of bakring. Leg deze in de vormpjes en modelleer glad met je vingers. Beetje paneermeel op ieder bodem. Doe in elk holletje 1 eetlepel koude vulling. Rol het apart gehouden deeg ook dun uit. Snij met de botte kant van een mesje dunne reepjes, 3-4 mm, zodat elk taartje 3 reepjes horizontaal en 3 verticaal kan krijgen. Eet de rest vh deeg lekker op!
Smeer een beetje ei op het deeg en zet de bakvorm ongv. 20 min. in de oven.
Laat 5 min afkoelen en probeer dan de taartjes los te maken van hun holletje. Verder laten afkoelen (worden steviger).




Ze werden perfect (hoewel 4 niet heel uit hun vorm wilden), er werd om gevochten! (bijna letterlijk). Normaal gesproken gebruik ik altijd margarine omdat ik graag de appel goed wil proeven. Door de luxe smaak van roomboter waren het nu echte taartjes geworden. Het is echt belangrijk om de reepjes dun te snijden want in de oven zwelt het nog een beetje op en anders verdwijnt je ruitpatroon helemaal (groeit dicht). In het recept heb ik al enige verbeterpunten opgenomen om te zorgen dat alle taartjes goed uit de vorm komen (waren nog steeds erg lekker). Wij hadden allemaal een eigen exemplaar en de rest werd minutieus verdeeld in echte éénhaps stukjes.
De volgende keer wil ik het proberen in mijn minimuffinblik, hoewel ik bang ben dat de verhouding vulling/deeg scheef gaat. Het worden dan waarschijnlijk ook geen taartjes maar appeltaartbonbons. Ook lekker?

dinsdag 11 oktober 2011

Pompoencurry


Van mijn soepverhaal had ik nog een stuk pompoen over (paste echt niet meer in de pan). Gewikkeld in een plastic zakje lag het al minstens een week in de koelkast. Er moest iets mee gebeuren. En wel snel!
Maandag at de rest van mijn gezin macaroni met ham/kaas (vind ik geen maaltijd) en dat was de perfecte gelegenheid om voor mijzelf iets lekkers in elkaar te flansen.
Iets met veel groente en waarschijnlijk zachte geitenkaas (allemaal restjes). Ik moet zeggen, het was erg lekker. Het deed een beetje denken aan de spruitjescurry, maar toch ook weer anders.
Van een restje rijst (ik ben een echt restjesmens, gooi niets weg tot onbegrip van mijn man) maakte ik lekkere rijstekoekjes. Dit idee had ik opgedaan bij 24kitchen. Supersimpel en ik vond de iets krokante structuur goed passen bij de gestoofde groenten.
Heerlijk. Van deze restverwerking hield ik natuurlijk weer een restje over dat ik vanmiddag lekker als lunchhapje heb gegeten. Toen was het echt op!

Pompoencurry

1/4 pompoen, blokjes
1/2 knolselderij, blokjes
handje boontjes, kleine stukjes
1 ui, gesnipperd
1 teentje knoflook, gesnipperd
1/2 rode paprika, in blokjes
(reepjes/blokjes  ontbijtspek)
1/2 blokje groentebouillon
gemberpoeder
chilipoeder
zout, peper
boter/olie
beetje water (100 ml of zo)

Bak de pompoen en de knolselderij best hard aan in de boter zodat ze een beetje carameliseren. Ook evt de spek. Voeg de overige groenten toe en roerbak alles. Vervolgens alle specerijen en regelmatig ook een beetje water zodat het niet aanbrandt. Laat op een laag vuurtje pruttelen tot de pompoen en de knolselderij gaar maar niet mushy zijn. (15 min?) .
Kan prima met de geitenkaas, maar die ontdekte ik pas weer na de maaltijd.

Rijstekoekjes

restje gekookte rijst (100 gr?, 3 bekers)
1 ei, geklutst
beetje bloem ( 1 à 2 el)
lenteuitje , gesnipperd

Meng alles in een kom tot een iets nat mengsel (soort rijstsalade) . Verhit ruim boter op redelijk hoog vuur. Schep met een grote lepel een portie rijstmengsel in de koekenpan. Duw met de rug vd lepel iets plat. Beetje rosti-achtig. Laat minstens 5 min. goed bakken op middelhoog vuur. Draai voorzichtig om met spatel en bijv kaasschaaf. Laat andere kant ook bruin worden. Je kunt ook een ingevette bakring als mal gebruiken, maar ik vond de rosti-look wel leuk en de randjes werden lekker krokant met een beetje kroepoeksmaak. Soort simpele nasi-smaak door ei en ui (uitspreken op z'n Haags)

maandag 10 oktober 2011

Rupsje Nooitgenoeg (verjaardagstractatie)

Bij een verjaardag hoort natuurlijk ook een traktatie. Mijn oudere kinderen zijn intussen (semi)pubers: vooral niet afwijken vd norm: traktatie=zakje chips.
Mijn jongste daarentegen ziet in afwijken juist (nog) de uitdaging. Hij wil iets creatiefs, iets wat een ander niet heeft!
Enig speurwerk op Google ter inspiratie leverde de volgende traktatie:


Rupsje Nooitgenoeg

Oorspronkelijk een kaaskoekje met rozijnenoogjes. Wij dachten dat niet elk kind kaas lekker zou vinden en gingen voor een zoete variant. Als decoratie gebruikten wij glazuurstiften. Het leek simpel maar het is natuurlijk altijd meer werk dan je denkt.


2 eenheden koekjesdeeg leverden 45 rupsjes (45x5=225 rondjes uitsteken). Hoewel er een paar de eindstreep niet haalden (je moet toch weten hoe het smaakt) was dit natuurlijk genoeg voor een klas van 35 kids. Ik heb een redelijk grote oven, maar deze hoeveelheid moest in een paar rondes gebakken worden. Afkoelen en decoreren, het leek wel een lopende band mini-fabriekje. Halverwege snapte ik natuurlijk wel weer waarom anderen dit niet meer doen! Vanwege lactose-intolerantie van 1 vd kinderen hebben wij voor de ene helft roomboter en voor de andere plantaardige margarine gebruikt. Gelukkig beide met goede bakresultaten.
Eén koekje hadden we met zijn naam (4 letters) beschreven, altijd fijn als iedereen gewoon mee kan eten.
We hebben een standaard zandkoekjesdeeg gebruikt, maar ik vind het altijd zo jammer dat de koekjes zo hard worden, toch maar eens op zoek naar een ander recept.

Koekrupsen

200 gr bloem
150 gr boter, kleine stukjes
125 gr witte basterdsuiker (kan best minder)
2 eetlepels geklutst ei
3 gr zout

Kneed alle ingredienten tot een soepel deeg. Laat rusten in de koelkast. Rol uit tot een 1/2 cm dikke lap en steek rondjes met behulp van een plastic flessendop. Maak rupsen door 4 rondjes een flauwe boog te laten maken, licht overlappend, en de 5e weer omhoog (als gezicht). Leg op een bakplaat waar bakpapier op ligt. Evt. besmeren met rest ei voor glans. Weer afkoelen in de koelkast ( beter behoud vorm). Verwarm de oven op 150C. Bak de koekjes blond/lichtbruin in 15-20 min. Vooral niet te bruin laten worden. Het is normaal dat ze zacht zijn, als ze afkoelen worden ze hard. Afkoelen op de plaat of andere rechte ondergrond.
Decoreren met glazuur.
Decoreren voor het afbakken kan natuurlijk ook: suiker of sprinkels strooien in nat ei en meebakken. 



De meesters en juffen mochten kiezen: òf een overgebleven rupsje òf een feestelijke fruitspies. (ze krijgen al zoveel ongezonde tractaties).
Iedereen blij!

zaterdag 8 oktober 2011

Say cheese! ( kaas-maak-verjaardagsfeestje)


Afgelopen woensdag was het dan eindelijk zover: Antal's 10e verjaardagsfeestje. Eerst thuis de bekende onderdelen: kadootjes verstoppen en zoeken (complicatie bij gast Michiel die zijn beide kado's bijzonder verstopte: 1 is tot heden onvindbaar gebleven, de ander had hij ingenieus achter een ingebouwde verwarming laten zakken: bewaren we voor een toekomstige verbouwing).


Daarna eierkoeken versierd met vla/slagroom en hagelslag, altijd groot succes. Voor we vertrokken nog lekker broodjes knakworst en het feest was bijna compleet.

Onze bestemming hielden we geheim tot we bij een grote boerderij buiten Alkmaar stopten. Boter, kaas, eieren stond er op een bord. Dit was een duidelijke hint. 2 kids wisten direct te melden dat ze geen kaas lusten (of alleen pizzakaas), maar ik overrulede want ze hoefden het niet te eten maar te maken! (altijd iets te mekkeren).




We gingen kaas maken bij boerderij Zeilzicht met boerin Corrie.
Na een introductiefilmpje over kaasproductie was het tijd om zelf aan de slag te gaan. We kregen allemaal een lang plastic schort om en een vaag badmutsje op. Omdat bij kaas maken hygiëne erg belangrijk is (bij alle voeding natuurlijk) werden onze handen ontsmet, we waren er klaar voor!
Elk kind kreeg een emmer met 5 liter melk. De boerin had er al stremsel aan toegevoegd zodat het meer leek op een soort melkvla.




Met een mes moesten we daar langzaam lange strepen in trekken, soort boter/kaas/eieren en daarna in kleine stukjes hakken met een lepel.
Ik ben het verhaal alweer een beetje kwijt,maar het had iets te doen met de suikers die in de melk zaten en door het klein maken kwam dat vrij en dus niet in je kaas zodat deze niet ging schimmelen. De gestremde melk scheidde zich in wei (zoetig eiwitrijk vocht) en wrongel (losse witte kaasklontjes). Het is mij onduidelijk waarom het eerst langzaam moest en later met klutsende bewegingen (golven maken, zei de boerin). Tussendoor werd er 2x warm water(?) toegevoegd (om op temperatuur te houden?) en de wei afgeschept.

De kinderen moesten echt hard werken. Ze hebben wel een 1/2 uur staan snijden en klutsen, afwisselen met links en rechts tegen de kramp. Je inspanning zou je terug zien in de kaas.  Ultiem bewerkte wrongel zou een kaasje van ongeveer 500 gr. opleveren. Hoe zwaarder, hoe slechter. De kinderen konden kiezen uit 3 smaakvarianten: naturel, komijn, brandnetel-kruidenkaas (toevoegingen). Er was 1 durfal (het enige meisje!)

stiekem proeven
trotse kaasboer

Eindelijk konden de kaasklontjes in een zeefbakje en in een mal. 
Elk kaasje kreeg een soort ouwel met de vermelding: zelfgemaakt, rauwe melk en een persoonlijk nummer en ging onder een grote pers. 


Na een welverdiende pauze gaf boer Arie een rondleiding door de koeienstallen. Jammer genoeg geen foto's, ik had mijn camerabatterij leeggeschoten bij het kaas maken. Dom, dom. (en klassiek) Vooral de stal met jonge kalfjes was erg in trek. De kinderen vonden het erg leuk om de moeders hooi te voeren.
In een andere stal was de volgeautomatiseerde melkrobot erg interessant. Per koe werd precies bijgehouden hoeveel melk ze gaf en hoe vaak ze door de robot was gekomen. Miste ze een beurt dan werd ze automatisch naar de robot geleid. Per melkbeurt kregen ze eten als beloning en de robot duwde 'illegale' koeien (die gewoon extra kwamen voor de beloning) gewoon weg!

Toen moesten we alweer naar huis. Van boerin Corrie kregen de kinderen hun eigen kaasje. Bijna iedereen had een gewicht in de 500, ze hadden dus heel goed gewerkt! In het piepkleine kaaswinkeltje heb ik nog een lekker stuk komijnekaas gekocht.
Het feestje was alweer voorbij, maar de kinderen hebben wel huiswerk meegekregen: 2 weken lang moeten ze de kaas omdraaien en soms insmeren met zout en wordt de korst gevormd. Na 2 weken rijpen kunnen ze het resultaat van hun eigen harde werken proeven. Zou het de niet-kaasliefhebbers bekeren? Het maken vonden ze in ieder geval leuk!

PS. leuke kaassites voor kinderen: http://www.zuivelonline.nl/hoofd/7/kids.html 
met bijv een a4 hoe je melk maakt : http://www.zuivelonline.nl/pagina/1002/leerkrachten_lesmaterialen_kaas-maken-doe-je-zo.html

of   http://www.boerenkaas.nl/nl/1577-Home.html

Allemaal heel informatief voor spreekbeurten en met leuke spelletjes!

dinsdag 4 oktober 2011

gouden herfstsoep


Toen ik pas bij de Natuurwinkel werkte heb ik wel een paar keer voor de winkel gekookt. Gewoon thuis gemaakt en in de winkel laten proeven, soort kookdemonstratrice. Altijd een groot succes en de klanten waren erg enthousiast. Het kostte altijd meer tijd en inzet dan mijn gemaakte uren , maar dat maakt mij niets, ik zou er zelfs gratis willen staan.

wat een geweldige kleur!
Recent begon het echter weer te kriebelen en wel met pompoensoep. Bij mij thuis gaat iedereen gillen als ze het woord pompoen horen. Mijn baas was blij want dat paste mooi bij de 'Oogstweken'. ( 26/9-8/10)
Dus stond ik afgelopen vrijdag voor de winkel soep te scheppen. Lekker in het zonnetje (past niet echt bij een herfstsoep) en zonder overige taken.
Geweldig, ik plukte iedereen vd straat, voetgangers en fietsers. Ook als ze  zeiden niet van pompoensoep te houden. Dan heeft u mijn soep nog niet geproefd, zei ik dan. Ik kon zo op de markt staan. Heerlijk om alleen maar over eten te praten. Vooral geweldig als mensen besloten met mijn recept voor het eerst pompoensoep te gaan maken. Of voor het eerst een Natuurwinkel binnen te stappen!        

Pompoensoep van Gerry                                 

 -  Pompoen van ca. 2 kilo
- 4 à 5 groentenbouillonblokjes
- ½ prei, 1 rood pepertje, 1 winterwortel
- 1 ui, klein stukje geschilde en gesnipperde verse gember
- evt. steeltjes koriander, gesnipperd
- 1 a 2  grote tenen knoflook
- korianderzaad gemalen, komijn gemalen,   chilipoeder
- olijfolie
- 2,5 à 3 liter water

Snij de pompoen in meerdere stukken, haal de zaden en de draden eruit. Plaats de stukken met de schil naar beneden in een ovenschaal. Strooi er komijn, koriander en chilipoeder over.
Over elk stuk een beetje olijfolie en smeer alles een beetje met de kruiden uit. ½ uur in de over op 200 °C., evt. tijdje onder grill.

Fruit in een soeppan de ui en wortel in een beetje olijfolie. Vervolgens de knoflook en daarna de prei en de gember (+ evt koriandersteeltjes). Water met bouillonblokjes toevoegen. Van de rode peper het onderste stuk afsnijden en dan met een snee in de lengte openmaken. De zaadjes verwijderen en de peper met steeltje in de pan doen. Als de pompoen gaar is deze met schil toevoegen. (geeft vollere smaak en kleur) Evt. donkere stukken verwijderen.  Ongeveer een kwartier sudderen en dan de peper verwijderen. Extra komijn (1 tl of zo) en misschien zout naar smaak.
Met de staafmixer de soep pureren en klaar is kees!

Evt. suggestie zou het meekoken van stukjes appel zijn of het toevoegen van geraspte kokos.

Naar smaak kan de soep verdund worden met meer bouillon of juist minder.
Genoeg voor 4 liter soep.

In een paar uurtjes heb ik 60 bekertjes uitgedeeld, eigenlijk iedereen vond 'm lekker (sommigen iets te pittig, net hoe je gewend bent).                        
Zelf baalde ik een beetje: in de nacht hadden de kruiden de smaak vd pompoen erg verdrongen, het was meer een soort currysoep geworden. Ook lekker, maar niet zoals ik het bedoelt had. Als perfectionist was ik het liefst thuis extra pompoen gaan koken.
Ik puzzel ook nog een beetje over de licht zurige smaak die was ontstaan: gevolg vd gember, de prei of de koriandersteeltjes? Het paste als citroen in het curryidee, maar de zoetigheid aardsheid vd pompoen was weg.
Nog iets vaker oefenen dus, arm thuisfront.