maandag 30 mei 2011

Black bean brownies voor de underground boerenmarkt?

Zwarte bonen brownie
Ik doe zelf nog niet aan twitter, maar lees soms de korte kreten van anderen op hun blog. Hoewel ik het eigenlijk maar een soort propjes gooien in de klas vind, staat er soms toch wel iets heel interessants tussen. Zo ook afgelopen week. Namelijk:    
er komt een 4e underground boerenmarkt!!!!!
19 juni 2011. In navolging van o.a. San Fransisco wordt er op een geheime locatie een markt opgezet van kleine thuisproducenten. Underground is belangrijk ivm de keuringsdienst van waren. Niet dat hygiëne opeens niet belangrijk is, maar het is niveau huisvlijt. Gewoon de hapjes die je thuis voor een feestje maakt, of de jam, limoncello of brood waar je goed in bent, maar niet voor de grote hoeveelheden. Communicatie gaat alleen via moderne media als twitter en Facebook en de ouderwetse tamtam.
1 dag vt voren maakt Marjan Ippel (Talk'in food) de locatie bekend zodat je weet waar je moet zijn. Het zijn vaak grote leegstaande kantoren/fabrieken.
Zonder faciliteiten, dus als deelnemer moet je zelf je kraampje etc. meenemen.

Ik zit nu heel erg met de gedachte te spelen om mee te doen.
Maar wat zou ik willen maken/verkopen?
Omdat je niet weet of je elektriciteit hebt lijkt mij iets warms onhandig.
De keus voor koek/taart is dan al gauw gemaakt.
Het lijkt mij leuk om een beetje met een thema te werken, ik dacht aan -lekker met bijzondere ingrediënten-, dus met alternatieve zoetstof, alternatief meel, evt. glutenvrij,zonder zuivel etc.
Op mijn blog staan al de Marokkaanse chocoladetaart en de van-alles-wat-koek. Dit weekend heb ik geëxperimenteerd met een 3e mogelijkheid: de zwarte bonen brownie. Eigenlijk zou ik het bijna de 4 bonen brownie kunnen noemen, maar de kikkererwt is officieel geen boon. Jammer.

Black bean brownie

1 blik zwarte bonen (natuurwinkel) 320 gr uitlek (boon 1) gespoeld en uitgelekt
4 eieren
6 el olie
4 el cacaopoeder
150 gr agavesiroop
100 gr dadelsiroop(samen 1 grote mok vol)
1 tlp bakpoeder
1 tlp zout
2 tlps vanille-extract
2 tlps oploskoffie (boon 2)
80gr + 40 gr chocolade (puur) (boon 3)
100 gr kikkerwerwtenmeel (bijna boon 4)/tarwebloem/amandelmeel
140 gr gepelde walnoten (60 + 80)

Verwarm de oven op 170 C. Smelt de 80 gr. chocolade met een 2 eetlepels water (magnetron?) en roer tot een pasta.  Pureer de bonen met de olie en de 60 gr. walnoten tot een pasta, klop de eieren met een mixer en voeg dan de bonenpasta en de overige ( behalve de 40 gr chocolade en de 80 gr. walnoten) ingrediënten toe., ook de gesmolten chocolade. - (Als je minder stevige brownies wilt, moet je misschien geen walnoten pureren maar 100 gr. alleen in stukjes hakken.)  Het is erg belangrijk dat de bonen goed gepureerd zijn.
Hak de overgebleven walnoten en chocolade in kleine stukjes en meng door het deeg. Bekleed een 20 x 20 cm bakvorm met bakpapier. (eerst verkreukelen, maakt het plooibaarder). Bak de brownie ongv. 30 minuten, hij is nu nog zacht maar gaart na buiten de oven. Beetje opstijven/afkoelen in de vorm en daarna verder afkoelen op een rek. Evt papier een beetje los maken.
Als het helemaal koud is in blokken snijden. Bij voorkeur pas de volgende dag eten.
Voor grote baktray recept 2x.





Bonen in gebak klinkt erg vies, maar in de chinese keuken schijnt het veel voor te komen. De zwarte boon heeft een zoetige, hartige smaak. Als je het niet zou weten, zou je in het eindresultaat er niets van terugvinden. Het geeft alleen een fudge-structuur.
Het oorspronkelijke recept komt van allrecipes, maar ik heb er natuurlijk het nodige aan veranderd. Een combinatie van 2 recepten waarbij de eerste veel te nat was, maar wel de noten en de stroop bevatte. Het meel heb ik er ook maar bijverzonnen, glutenvrij en toch stevig. Een heerlijke brownie!
Nu nog zorgen dat ik de dag ervoor vrij ben zodat ik lekker veel kan bakken. Als ik me echt durf aan te melden tenminste.

Lees hoe het verder ging hier.

woensdag 25 mei 2011

Eerlijk duurt toch het langst?

aardbeien-munt-yoghurtijs
Hoewel ik er er zelf geen ervaring mee heb bestaan er groepen bloggers die een soort afspraak hebben om elke maand een recept te bloggen dat in een bepaald wisselend thema past. Individueel iets gezamelijks doen. Doet mij denken aan een boekleesclubje.
Het leuke hiervan kan zijn dat je gekieteld wordt om iets te maken dat je normaal misschien niet zou doen, dat buiten je comfortzone ligt bijv.
Het houdt je creatief en kan ook een manier zijn om je blog in the spotlights te brengen.
Enkele bekende internationale zijn: Daring Bakers, Daring Cooks, Tuesdays with Dorie, French Fridays with Dorie. Bij de laatste 2 werken aangesloten leden samen alle recepten door van de kookboeken van Dorie Greenspan.

In Nederland bestaat ook zoiets: Het foodblog event.
Oorspronkelijk in 2008 opgericht en na een tijdje rust aan het front dit jaar weer actief met een steeds groter wordend aantal deelnemers. Per maand is één vd leden de 'host'. Hij/zij bedenkt het thema en beheert alle inzendingen. Na sluiting vh inzendtermijn publiceert deze host een overzicht van alle inzendingen. Gewoon leuk.
Tot nu toe heb ik nooit meegedaan. Bij de internationale events moet je eigenlijk altijd mee doen en ik heb niet zo heel veel zin aan zo'n tijdsdruk (slap excuus, het lijkt me vaak gewoon te moeilijk, vooral het bakken).
Van dit NLevent krijg ik de indruk dat je gewoon per keer mee kunt doen en deze maand is dus mijn primeur.

Het thema is zuivel. De host Marsepein. Dit was the easy part. Wat nu te maken?
Zuivel heeft veel gezichten. Kaas, melk, boter, yoghurt, kwark, en alle variaties hierop. Toetjes, voorgerechten, hoofdgerechten, gebak, overal kun je zuivel instoppen. Keuze genoeg dus, maar ik wilde iets simpels met spullen die ik al in huis had. Zo kwam ik op aardbeienyoghurtijsjes. Een kennisje van mijn ouders maakte altijd dit soort ijsjes (of was het karnemelk) en in mijn herinnering was het heerlijk.

Men neme:

1/4 liter Griekse yoghurt
250 gr schoongemaakte aardbeien in kleine stukjes.
beetje suiker
citroensap 

Zet de aardbeien een tijdje weg met wat suiker. Er ontstaat nu een soort suikerstroopje die je lekker kunt gebruiken.
Pureer de aardbeien + vocht met de yoghurt en evt extra suiker. Bevroren wordt de smaak minder zoet, dus hoog op smaak maken. Een beetje citroensap kan het wat frisser maken. (Griekse yoghurt is erg romig, een beetje weeïg). 
Toen bedacht ik dat aardbeien en munt altijd een goede combinatie zijn, aardbeien-munt-yoghurtijsjes dus. Het probleem was alleen dat ik geen munt had! Wel verse oregano. Is ook groen. Omdat ik graag een mooie foto wilde maken besloot ik de oregano er door te doen. Van basilicum/aardbei had ik ook wel eens gehoord.

Giet het aardbeien mengsel in de ijslollievormpjes en meng met een vorkje/lepeltje de gesnipperde stukjes munt erdoor. Laat iets opstijven in de diepvries en zet er dan houten stokjes (of in mijn geval, lepeltjes ) in. Zet een nachtje in de diepvries. Tadaa:

Aardbeien-munt-yoghurtijsjes
(met een beetje cheaten, eerlijk=eerlijk)   
  


PS. Bij het maken van de foto had ik nog steeds geen mint. Dit plantje uit de tuin vond ik er erg op lijken, toch? Geen idee wat het wel is. Food for thought.
PS2. Alleen yoghurt-muntijsje lijkt mij ook lekker, een soort lichtgroen indiaas lassi-ijs.
PS3. De smaak? Best OK. Oregano is ook een beetje zoet, dus past best bij aardbei, hoewel mint waarschijnlijk lekkerder is. Het was wel onprettig om stukjes blad in je mond te hebben. Meepureren dus.
Er zaten iets teveel waterkristallen in. Het vocht van het aardbeiensapje? of het vocht in de yoghurt? Volgende keren misschien de yoghurt uitlekken en de aardbeien niet in suiker zetten!



dinsdag 24 mei 2011

Het zijn nu wel een beetje veel Masterchef's.

Watch MasterChef Australia on TV ONE


Bij toeval zaten wij gisteravond rond 7 uur op de bank voor de TV.
We aten namelijk met ons bord op schoot. (man van huis, ik laat gewerkt, makkelijke maaltijd, geen excuus, etc.)
Aangezien ik weiger te kijken naar Spongebob en kornuiten zappte ik wat rond. Zo struikelden we over de nieuwste Masterchef Australia.
Weer een Masterchef! Het wordt nu wel een beetje veel.
We hebben natuurlijk the godfather of all, BBC Masterchef, met als laatste loot de BBC Masterchef amateurs 2011 waar ik al uitgebreid over schreef. Ook de Celebrity-versie was op het scherm.
Dan hebben we nog de Masterchef USA met Gordon Ramsay. Deze heb ik maar 1x gezien.  Onze eigen Masterchef NL jonge professionals, met Robert Kranenborg en Julius Jaspers is net afgelopen. Hier heb ik een paar keer met een scheef oog naar gekeken en uiteindelijk de finale gemist!

En nu dus een nieuw begin van Masterchef Australia.
Voor ons gevoel seizoen nr. 2, maar als ik de info op de site bekijk zijn het toch echt de deelnemers van seizoen 1, 2009, strange.
We gaan er dus weer voor zitten. Niet altijd met een bord op schoot (echt niet), maar we gaan het zeker opnemen zodat we later gezellig samen kunnen kijken.
Mijn jongste zag het alweer helemaal zitten, hij wil net als de vorige keer iets uit de afleveringen na gaan bakken. Dat juich ik natuurlijk altijd toe. Vol verwachting klopt ons hart.

Ik heb een aantal sites verzameld waar je de recepten uit de afleveringen kunt nalezen:

http://www.masterchef.com.au/home.htm, waar ook al seizoen 3 op staat

http://tvnz.co.nz/masterchef-australia/ta-ent-index-group-2926351 met als subdeel http://tvnz.co.nz/masterchef-australia/latest-recipes-3627583
http://www.taste.com.au/search-recipes/?q=&publication=34

Heb je de eerste aflevering gemist? http://www.herhaling.nl/Masterchef-Australia/1697/

Vreemd genoeg staan er ook veel recepten op de Masterchef New Zealand (bestaat ook nog) site:
http://tvnz.co.nz/masterchef-new-zealand/ta-ent-masterchefnz-index-group-3125704

Niet snel spieken wie er gaat/ging winnen!!!!!!!
Veel kijkplezier.

zondag 22 mei 2011

Ontdekte schat in eigen tuin.

Soms kun je er met je neus bovenop zitten en het niet doorhebben.
Toen wij hier kwamen wonen stond er al een onoogelijke houterige boom achter in onze tuin. In de zomer zaten er best mooie witte bloesemschermen aan (snel vol luizen) en in de herfst zwarte bessen. Aangezien vogels deze bessen graag aten en vervolgens weer uitpoepten was het erg risicovol om je was buiten te laten hangen. (paarse vlekken). Omdat de boom/struik niet echt in de weg stond hebben we 'm maar laten staan.
Je hebt ondertussen vast al door over welke boom het hier gaat!
De 'Sambucus Nigra'. Beter bekend als de vlier.


Sambucus Nigra/vlier
Eerijk gezegd had ik wel eens gelezen over culinaire/medische mogelijkheden van de vlier, maar ik had mij er nog nooit echt in verdiept.
Nu de vlier weer in bloei staat kwam ik opeens veel enthousiaste blogberichtjes tegen over vlierbloesemsiroop/limonade en werd toch wel nieuwsgierig.

Bij ons in de winkel kun je het kant-klaar kopen, maar zelf maken is natuurlijk leuker.
Na een beetje Google'en had ik idee van de verhoudingen en ging aan de slag.
Wel in het mini, ik plukte een 3 tal mooie bloeiende schermen en stopte ze in een groot thee glas.
Heet water erop, schepje suiker en een kneep limoen. Dit liet ik een dag staan en ik was verkocht!
Wat een lekkere smaak. Fris, fruitig, bloemig.
(het lijkt wel FA-reclame).
Dit moest ik groter aan gaan pakken.

Weer een rondje Google. Veel informatie. Vroeger speelde de vlier best wel een belangrijke rol in het bijgeloof. Hij (eigenlijk Vrouw Holle die in de vlier huisde) zou beschermen tegen onweer en kwalijke ziekten. In het Duits (Hollunder/Frau Holle) en Engels (Elder/ Lady Ellhorn) vind je dit nog terug. Als een jong meisje tijdens de midzomernacht (21 juni) een met haar linkerhand geplukt bloesem achter haar bed hing, zou ze dromen van haar toekomstige echtgenoot. Dat heb ik vaker gelezen.

Het bleek wel een gelukkige keuze om de boom te laten staan, hij werd vroeger wel een complete medicijnkast inéén genoemd. Elk onderdeel heeft wel een medicinale werking.
De bladeren zouden helpen bij kneuzingen, de bloesem voor slijmverdunning in keel/neus, tevens zuiverend, de bessen als anti-griepmiddel en bij reumatische klachten, de schors laxeren en braakopwekkend. Ook houdt hij door zijn geur muggen op afstand.
Leuke uitgebreide info: http://www.annetanne.be/kruidenklets/uit-de-kruidenmand/kruiden-o-z/sambucus-nigra-vlier/.

Ik vind dit soort kruidenvrouwtjes-info altijd erg interessant. Mijn man niet (zijn vader was regulier huisarts), ook snapte hij mijn enthousiastme voor de vlierbloesemlimonade niet. Je kon er toch ook wijn en cider van maken! Zelfs jenever. Inderdaad zijn de culinaire mogelijkheden ongekend.
Siroop/limonade (lekker als Kir Royal-variant of in ijs), cider, beignets, pannekoeken, cakes (losse bloemtjes), gelei, thee, azijn en melk van de bloesem. Jam, wijn en jenever van de bessen. De jonge scheuten kun je inmaken, soort bamboescheuten. Ook schijnt er een eetbare winterpaddestoel op de takken te kunnen groeien: Judasoren.
Het is wel belangrijk dat je de juiste vlier neemt. Sommige familieleden kunnen namelijk zeer giftig zijn. Onze, meest algemene, vlier heeft 5 bladen. Neem nooit de struikachtiger kruidvlier (Sambucus Ebulus) met 7-11 bladen.


Terug naar mijn vlierbloesemsiroop/limonade. Veel leuke filmpjes op You Tube. Er zijn grofweg 2 methodes: warm of koud.  Voor limonade is heet water handig omdat de suiker dan al oplost.
Bij de koude manier schijn je een aromatischer smaak/geur te krijgen, warm doodt natuurlijk al het evt. aanwezige ongedierte. Veel tegenstrijdige info/methoden: alleen bloemen of hele schermen? Sommigen zweren bij neerzetten in de zon, bij anderen is dat absoluut verboden. Enige oplossing: zelf experimenteren.

Vlierbloesemsiroop

Veel mooie bloesemschermen met geel stuifmeel
0.5-1 kg suiker op 1 liter water 
citroenen/limoenen, in stukken, met schil
citroenzuur (apotheek, conserveringsmiddel) 20 gr/liter

Pluk de mooiste schermen. Prop ze ongewassen met steeltjes (voor mooie kleur) in een krappe emmer,
  1. doe er koud water (tot ze net onder staan) en citroenen bij. Laat 24 uur staan. Zeven door een fijne doek. Het vocht verhitten met de suiker,  citroenzuur toevoegen en zachtjes inkoken tot siroop.
  2. doe er heet water, citroenen en de suiker bij. Ook laten staan en zeven. Als je het erg lang wilt gebruiken ook dit vocht nog een keer verhitten, niet overmatig koken ivm opschuimen.
Evt. op smaak maken met meer citroensap.
Overschenken in zeer schone flessen. (200 C in oven of met soda uitkoken).
Als de flessen ook warm zijn, is de kans op knappen kleiner. Na juiste behandeling kun je de siroop een jaar bewaren.
Afhankelijk van het suikergehalte, 1 deel siroop met 5-7 delen water aanlengen tot limonade.


Ik stond al helemaal in de startblokken. Ik had al meerdere bomen gespot en wilde veel siroop maken, maar ik begin nu te twijfelen. Mijn vervolg mini-pogingen waren veel minder succesvol (bitter/niet bloemig) en de bloesems bevatten al veel ieniemini luizen (ik dacht eerst dat het een soort stuifmeeldraadjes waren) Een beetje extra eiwit kan waarschijnlijk geen kwaad, maar dit ontneemt mij wel de drinklust. Bij het zeven zal het wel weg zijn, of anders volgend jaar eerder plukken!

dinsdag 17 mei 2011

De kunst van het plannen.

 Ik geef direct toe: goed georganiseerd zijn behoort niet tot mijn karaktereigenschappen. Ik doe af en toe verwoede pogingen, maar er zit niet veel progressie in.
Zo ook met boodschappen doen, altijd teveel, vaak iets vergeten (maak nooit lijstjes). Ik ben wel eens 3x op een dag naar de supermarkt gegaan. Toch wel zonde van je tijd.
Maar als ik probeer vooruit te plannen komt er altijd wel een kink in de kabel. Het is namelijk niet geheel mijn schuld, maar ook van mijn gezinsleden. Door het vaak wisselend aantal is de benodigde hoeveelheid moeilijk in te schatten.
Mijn kinderen (vooral de dames) hebben veel vrienden en vinden het ook leuk om daar eens te blijven eten. Ik snap dat wel en vind het ook positief (liever dan een kind dat nergens wil eten omdat alles zo anders smaakt).
Ze bedenken dat alleen vaak pas op het moment dat ik al (bijna) sta te koken. Daar sta ik dus voor 2 dilemma's:
  • moet ik streng zijn en zeggen dat je je zo laat niet meer kunt afmelden
  • wil ik nog wel dezelfde maaltijd maken voor minder mensen?
Ik ken principiële ouders die vinden dat je zo geen rekening houdt met anderen (de kok) en het daarom niet goedkeuren. (behalve bij afspraak vooraf) Zit wel iets in. Aan de andere kant, soms loopt iets gewoon anders, kinderen denken niet vooruit en bij iemand eten is toch een beetje een feestje.

Eén van de positieve karaktereigenschappen (denk ik) die ik wel bezit is flexibel zijn. (of gemakzuchtig). Dat is ook wel nodig in een gezin met 4 kids binnen 5 jaar.
Dus zeg ik meestal gewoon ja en bedenk daarna of we iets anders gaan eten. Gevoelsmatig vind ik koken voor een aantal < 5 eigenlijk al tamelijk zinloos.
Als mijn man op reis is (vaak) zitten we daar natuurlijk al snel op!

Zo wil ik al 3 dagen gestoofde andijvie met aardappelen en gehaktbal eten. Daar zijn ze hier allemaal niet zo wild van, maar IK wel. (er zijn ook sperzieboontjes ter verzachting vh leed).
Mijn man was op reis, de 2 dames meldden zich af, <5 dus aten we aardappelpuree (uit 'n pakje, schandalig), vissticks en roerbakgroenten (ter compensatie van het schuldgevoel). Zaterdag was geloof ik iedereen er. (incl mijn man). Gisteren weer 2 afmeldingen dus geen andijvie, maar restje chili con carne van zaterdag. Dit restje was eigenlijk bedoeld voor maandag als ik laat werk, maar mijn man was toch maandag vrij (uitslaapdag na een intercontinentale reis). Hij kon dus prima koken. Natuurlijk geen andijvie dus dat schoof door naar dinsdag. Nu ging hij vanochtend toch nog even naar zijn werk ivm een benodigd visum voor de volgende reis (vrijdag) en belde net dat hij vandaag toch maar ging werken want er was zoveel te doen voor zijn vertrek. Ik had niet anders verwacht.
Hoe nu met het eten? Ik ga niet meer koken (doe ik normaal op maandagochtend) want ik zit midden in deze blogpost. Alles weer teruggedraaid: hij doet de gehaktballen, ik de andijvie als ik thuis kom en de aardappelen waren gisteren al gaar.
Goed geregeld toch? Zie het ligt niet aan mij.

Excuses voor dit chaotisch verhaal maar het is een true life story.



Amandel polenta perziktaart
Ik had als verjaardagstractatie op mijn werk een taart gebakken waar ik nog over twijfelde. Eén vd ingrediënten was polenta en dat gaf de cake een beetje een crunch, een beetje too much crunch. Ik heb later de cake nogmaals verwarmd in de oven en begoten met hete siroop zodat het evt nog verder kon garen en vond het toen beter. Misschien had er meer vocht in gemoeten?
Ook vond ik de cake vrij zoet, maar het originele recept gebruikte verse abrikozen en die zijn natuurlijk zuurder dan blik perziken.
Toch een leuk recept om verder uit te bouwen.

Perzik-limoen-polenta taart

200gr boter (roomboter)
200gr witte basterdsuiker (kan minder)
200gr gemalen amandelen
200gr fijne polenta/maismeel
3 eieren
2x sap van 1/2 limoen of meer
1 blik perziken op natuurlijk sap
beetje zout

Verwarm de oven voor op 180 C. Doe bakpapier op de bodem van je springvorm en vet de zijkant in. Klop de boter en de suiker tot een lichte massa. Voeg de eieren één voor één toe en klop tot een dikke romige massa.
Vervolgens voeg je de polenta, zout, limoensap en amandelmeel toe en schep om tot één geheel. Niet overroeren. Schenk het deeg in de bakvorm en verdeel de perziken in schijfjes over de bovenkant. Bak de taart 30-45 min. in de oven. Verwarm het perziksap met de andere helft van de limoensap. Laat het een beetje inkoken tot een siroop. Prik gaatjes in de taart (wordt er niet mooier op) en schenk de siroop over de warme taart. Laat samen afkoelen.

Mijn rand werd best wel donker, maar dat proefde je niet echt. Officieel werd een siroop gemaakt van limoensap met poedersuiker, maar ik vond het wel lekker om de perzik te benadrukken. Met verse abrikoos is het vast nog lekkerder, maar dan moet je dus wel zelf je siroop maken. (cake is glutenvrij)

Naar recept van Nigella Lawson (Nigella keuken, recepten uit het hart vh huis)



gespieste taart

vrijdag 13 mei 2011

Retourtje Duitsland en de asperge-bekering.

 
 
In de meivakantie zijn wij naar Duitsland geweest. Nordrhein-Westfalen. Nou heb ik niets met Duitsland, maar mijn man heeft er ooit een paar maanden gewerkt en was erg enthousiast over de omgeving. Bepakt en bezakt vertrokken we. Met z'n 6'en, tent en slaapzakken wordt nu toch echt teveel. We zijn het er nu wel eindelijk over eens: het wordt tijd voor een karretje of dakkoffer. Nu was het randje kindermishandeling en ook ik zat bijna met mijn benen in mijn nek! Gelukkig hoefden we niet ver. 





Mooi heuvelachtig landschap met bloeiende koolzaadvelden. De dorpjes met de spitse kerktoren gaven ons het gevoel in een Märklin modeltreintje rond te rijden.  Op ruim 4 uurtjes rijden van ons huis (1 ½ uur va grens Hengelo) hadden we een simpele camping. Het gemeentelijke zwembad dat erbij hoorde was nog niet open, maar daar hadden we toch niet echt tijd voor. Het sanitair was schoon en je kon heerlijke broodjes bestellen. ’s Nachts was nog echt koud (ondanks T-shirt/legging/sokken) en uitslapen was niet echt mogelijk vanwege standplaatsverfraaiende activiteiten van onze achterburen. Het was een camping met veel vaste hutje-mutje standplaatsen (carvans), niet echt idyllisch. Zeker in het hoogseizoen.



 
Omdat we helemaal geen eetspullen/tafel/stoelen bij ons hadden zochten wij ons eten buiten de deur. Met de broodjes vd camping langs een supermarkt en dan op een leuk plekje picknicken! Ganz toll! De dichtstbijzijnde grotere plaats was Hameln.  Bekend van de rattenvanger van Hamelen. Leuk als je verdwaald bent: kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen meneer? (35+ grap). Pittoreske plaats met pleintjes en vakwerkhuizen. Wij waren er alleen ’s avonds en gingen eten in een über-burgelijk hotel/restaurant. Robuuste kaart. De kalfs Wienerschnitzel kwamen per 2 en ook de biefstukken waren > 200 gr. Maar wel lekker.



En hier werd ik bekeerd. Tot voorzichtige asperge-fan. Ik snapte tot dan toe nooit waarom iedereen altijd zo enthousiast was over “het witte goud”. Ik vond het niet vies, maar kon er ook niet over roepen. En dat je urine er zo van gaat stinken vond ik eigenlijk al wel reden genoeg om af te haken. In Duitsland zaten we echter midden in het Spärgel seizoen en gebied (off. Niedersaksen). Je struikelde over de kraampjes aan de kant vd weg. Zó van het veld. Ik besloot het toch nog maar eens te proberen. Dus namen we ze als voorgerecht met een paar vaste aardappeltjes en gesmolten boter. En ze waren echt lekker, zoetig, hartig, net of ze in bouillon gekookt waren, niks bitter. De kids moesten ook verplicht proeven en het deed eentje denken aan gestoofde prei. (prima)
                                                        
Mijn ouders zijn er dol op, dus ik heb als souvenir en moederdagkado een kilootje meegenomen. Gisteren heb ik ze voor het eerst ever ooit zelf klaargemaakt, alleen voor mij (mijn man was al weg). Het moet niet gekker worden. Ze waren niet zo lekker als in het restaurant, maar ik was dik tevreden.                                                                                                                                                        

Ook lekker: geroosterde groene asperges.
Onderste deel van de asperges afbreken. Asperges 4-5 min koken. Wentelen in beetje olijfolie, balsamicoazijn. Om en om grillen in een grillpan voor mooie strepen. Afmaken met citroensap en peper/zout en fijngesneden dille.



                                                    Die ganze Familie, maffia-look

Blogger de hele dag uit de lucht! Wat een drama.

Zwaar frustrerend: Blogger deed het niet!. Ik was gisteren heel streng voor mijzelf: eerst het huishoudelijke werk (veel strijken, wassen, poetsen) en daarna pas een blogpost schrijven. Met moeite heb ik mij daar aan gehouden. ’s Middags had een van mijn kids computerbeurt (2 uurtjes vrijspel) en ’s avonds moest er huiswerk mee gemaakt worden (tuurlijk). Pas na 22.00 kon ik aan de slag, deed dat ding het niet. Je kon wel je blog lezen, maar geen post maken. Ik kan er heel slecht tegen als ik iets niet zelf in de hand heb (controlefreak?), je merkt ook wel hoe verwend je bent met een altijd actieve computer. Ik voelde mij echt onthand, onrustig. (verslaafd?) Vol goede moed ging ik vanochtend weer zitten: zelfde verhaal. Ik ben toen maar de post gaan schrijven in Word. Het schrijven kost de meeste tijd en nu is het rustig (kids op school, man op reis) en ik kan het later overzetten in Blogger.
 PS. pas 's avonds kon ik er weer in, 1 1/2 dag later dan ik van plan was!
PS2. recensie vingerdunschiller voeg ik nog bij. Het is nu al te donker voor foto's
 PS3. Toch maar nooit meer voorbereiden in Word. Het kost mij uren om de layout aantepassen aan de breedte van mijn blog. Moet vast kunnen, maar niet door mij!

maandag 9 mei 2011

Happy Birthday to me!

verjaardagskadootjes
Dit jaar had ik kans op een beetje mazzel: mijn verjaardag viel niet samen met Moederdag, dus kans op 2x ontbijt op bed!
Toch is het niet gelukt, we waren uit logeren en dan gaat het toch een beetje anders.
Vanochtend moest iedereen gewoon naar school/werk dus het bleef bij een kopje thee (belangrijkste) en kadootjes op bed.
Ik heb toen en later op de dag leuke/culinaire kadootjes gekregen: taartplateau, taartschep, étagère, kookboek van Jamie Oliver, Amerika (ivm onze USA reis), vingerdunschiller (zonder steel), favoriete theeglazen vd HEMA, enveloppen met inhoud, leuke kaartjes, rode bessen struikje voor in de tuin, en een bezorgde mooie bos bloemen!!!
Ik deed het lekker rustig aan en zou zelf een lekker verjaardagsontbijtje bij elkaar scharrelen, maar om 9.00 uur zat ik al aan de telefoon met een lagereschool-vriendinnetje.
Pas 2 uur later hingen we op. Tijdens mijn sanitaire pitstop ging de telefoon alweer, volgende kletsvriendin.
Daarna ben ik maar eens lekker gaan eten: vers witbrood met schelvislever.
Ik had geen visite afgesproken, onze ouders hadden we net gezien en veel buurvrouwen werken allemaal op maandag.



Brueghel vlaai
Wel heb ik mijn favoriete taart gehaald bij de bakker: Brueghel vlaai: vlaaibodem, passievruchtenmousse, rode bessen/frambozen, slagroom en schotsen van hazelnootmerengue. Heerlijk, maar wel veel voor een klein gezelschap. Tussendoor heb ik nog een taart gebakken om morgen te trakteren op mijn werk. Ik twijfel nog of ik 'm geslaagd vind. Misschien nog een alternatief verzinnen.
Vanavond hebben wij lekker toko gegeten en de kids pannenkoeken, echt verjaardagseten in een heerlijk zonnetje.
Op naar het volgende jaar!

Info sinaasappel-chocolade-amandeltaart

Info notentaart

Info tiramisu-taart

Info frangipane-jamtaart

Info kastanje-chocolade-truffeltaart

Info kokos-jamtaart

Info bananencake

Info carrotcake/worteltaart

Info black bean brownie

Info rijsttarteletjes

Info koekbloemen

Info Deense droomcake

Info Franse appeltaart

Appeltaart

woensdag 4 mei 2011

Op naar Duitsland, Bratwurst und Kartoffelsalad

Wij gaan een paar dagen kamperen in Duitsland. Niet echt mijn keus (ik wilde natuurlijk naar Frankrijk), maar mijn man wilde graag de omgeving laten zien waar hij een tijdje voor een bedrijf geplaatst was.
Betere deze paar dagen dan een hele vakantie!
Gelukkig is er mooi weer voorspeld (20+), alleen wel koude nachten (3C). Daar zie ik echt tegen op, ik ga morgen nog even een thermo-onderbroek kopen.
Eigenlijk is dit een generale repetitie voor onze grote kampeeractie in de USA, werken alle matjes nog, zijn de slaapzakken dik genoeg?
We reizen vrij spartaans: tent, slaapzakken, matjes, 6 onderbroeken en 6 personen in een stationcar (zonder aanhanger of imperial), er is geen plek voor kookstel en pannen en er gaan 2 strandstoelen mee. Wat moeten we 's avonds doen? (stoelendans?)
Gelukkig zijn het maar 2 nachten en overdag gaan we stadjes bekijken en lekker uit eten, Bratwurst und Kartoffelsalad.
Daarna langs Drenthe ivm moederdag en dan maandag: mijn VERJAARDAG!
Auf wiederhören!

maandag 2 mei 2011

Koninginnedagschatten (goed Scrabblewoord)

 


 Ik hou van Koninginnedag! Het kneuterige, de chaos en alle bekenden. Hoewel wij al ruime tijd best dicht bij Amsterdam wonen (1/2 uurtje), heb ik daar nog nooit Koninginnedag gevierd. Wat dat betreft ben ik een provinciaaltje die naar de 'Grote Stad' zou gaan. Veel te druk, de mensenmassa. Bij ons in het dorp is het heerlijk simpel. Rommelmarkt in de ochtend, bandjes en optredens 's middags. Voorgaande jaren probeerde ik van overtollige huisraad af te komen. Gelukkig ben ik daar nu wel een beetje doorheen.
Geen Fisherprice en Duplo meer!
Toch miste ik het zaterdag wel een beetje, dat koopmansgebeuren. Lekker iedereen aanspreken, beetje gek doen. Volgend jaar ga ik echt weer mee doen, mits het aardig weer is. Als het goed is hebben we dan een nieuwe grotere keuken en dan ga ik lekker taarten/cakejes bakken.

Mijn oudste dochter had wel op het laatste moment met vriendinnen een kleine onderneming opgezet. Als perfectionist moest ik wel even slikken bij de aanblik van de (mis?)baksels. Maar ik moet toegeven: de dames stonden zeer vroeg op (hadden in de tuin in een tent geslapen) en regelden verder alles zelf. Rond 11 uur was alles uitverkocht (of opgegeten).
De winst is al omgezet in beltegoed.
Mijn jongste had de beste handelsgeest: hij kocht 2ehands Donald Ducks bij vriendjes, ging ze lekker lezen in het zonnetje en verkocht ze daarna met winst! Het waren er maar 3, maar hij voelde zich de koning te rijk. Prachtig.

Ook ik was blij met mijn buit: een ondiep cupcake-bakblik (recept volgt) en een soort wafelijzer. En dat voor 2.50 Euro!
Thuis direct uitgeprobeerd. Ik moet zeggen, het idee was leuker dan het resultaat. De wafels waren erg vet en smaakten een beetje als de korst van een lekkerbekje. Mijn kids aten ze niet eens helemaal op.
Maar mooi waren ze wel, misschien moet ik nog wat experimenteren voor een beter resultaat (bierbeslag ofzo).





Je maakt een dik beslag van melk, bloem en eierdooier. Verhit de olie in een pan. Laat het ijzer in de olie heet worden, doop het daarna in het beslag (tot aan rand ijzer). Frituur daarna de wafel in de hete olie (paar seconden) tot hij bruin is en een beetje los laat.
Maak wafel los en herhaal procedure. Lekker met poedersuiker.