vrijdag 29 april 2011

"Let them eat cake", Koninklijke bruiloftseten



Bovenstaande uitspraak wordt discutabel toegeschreven aan Marie Antoinette, de vrouw van de Franse Koning Louis 14e. Zij zou dit gezegd hebben toen haar verteld werd dat de arme boeren geen geld meer hadden om brood te kopen. De originele Franse uitspraak, qu'ils mangent de la brioche, verwijst naar een ook al  toen bekend luxe witbrood. Het gaf in ieder geval aan hoe ver zij van de samenleving afstond!


Hoe kom ik op dit thema?
Cake en Koninklijk passen natuurlijk helemaal bij vandaag: the Royal Wedding, de huwelijksdag van de Engelse prins William en zijn Kate (Catherine vanaf nu!).
Ik heb niet de hele uitzending gevolgd (er moet meer gebeuren), maar de highlights heb ik toch wel gezien. Fantastische jurk, ik zou bijna opnieuw trouwen. (hoewel ik nog steeds happy ben met de jurk die mijn moeder heel knap voor mij naaide, zelfs zonder patroon!).
Omdat ik toch al vandaag iets voor mijn blog zou schrijven leek het mij leuk om iets typical English te beschrijven.
Diverse opties kwamen voorbij, cakes, taarten, hapjes, maar ik vond een drankje eigenlijk wel zo feestelijk, een cocktail.
Een tijd terug kreeg ik bij mijn Engelse buurvrouw een heerlijk welkomst drankje, Pimm's. Bedrieglijk fris en licht.

Dus snel even naar de buurvrouw overgewipt voor het juiste recept.
Daar viel ik met mijn neus in de boter. Zij wist nog iets veel beters: Williams groom's cake. Haar ouders, die over waren uit Engeland, hadden een krantenartikel met recept meegenomen over de cake die Prins William graag wilde als 2e bruidstaart.
Dit schijnt een traditie te zijn uit de Britse Victoriaanse tijd, tegenwoordig is het meer traditie in de zuidelijke staten van Amerika.
Er wordt gezegd dat als een single vrouw een stuk van deze cake onder haar kussen legt, ze zal dromen over haar toekomstige man! (bye bye beddengoed).
Haar moeder had een ruime hoeveelheid van deze cake gemaakt, dus ik kon gelijk een stukje meesnoepen. Later bedacht ik dat ik natuurlijk eerst een foto had moeten maken, maar hij was zo lekker. Het doet een beetje denken aan een arretjescake voor volwassenen, puur met alcohol.
De echte bruidstaart wordt een traditionele witte meerlaagse taart, versierd met bloemsymbolen uit Engeland, Wales, Noord-Ierland en Schotland.
De groom's cake is meer een soort dessert bij de bruidstaart.



Williams groom's cake
Royal groom's cake

geschatte ingrediënten:
300 gr chocolade biscuits (officieel Mc Vitie's)
170 gr golden syrup (te vervangen door rijstestroop, maisstroop?)
400 gr pure chocolade
85 gr boter
140 gr rozijnen (bij voorkeur gedrenkt in 4 eetl. wiskey/rum)


Stop de koekjes in een plastic zak en sla er op tot ze grof kapot zijn. Doe de syrup, chocolade en boter in een pan en laat smelten. Voeg  de koekstukjes en de rozijnen toe.
Bekleed een 4kant bakblik met plastic folie en stort de massa er in. Goed aanduwen.
In de koelkast tot het stevig is, in plakken/blokken snijden.
In ander recepten kwam ik nog de toevoeging van amandelen, honing en/of slagroom tegen.


Prince William Royal Wedding Groom Cake                        


De echte cake wordt gemaakt door Mc Vitie's (soort Verkade) zelf gemaakt. Zij maken al koninklijke bruidstaarten sinds 1893.
Voor 600 gasten wordt er meer dan 18 kg chocolade en 1700 koekjes gebruikt. Goed voor de business!
  





Pimm's moet nog maar even wachten.  Je kunt daar ook weer zoveel over schrijven, genoeg voor een eigen post.
Toch: proost! Cheerio!!!!

maandag 25 april 2011

Napolitaanse Paastaart (en einde Masterchef amateurs 2011)

Het zijn rare Paasdagen. Normaal vieren we ook een beetje het begin van de Lente. Lammetjes, narcissen, tulpen en met een beetje geluk een waterig voorjaarszonnetje.
Nu is het de warmste Pasen ooit gemeten in De Bilt. We hebben al 2x gebarbecued en zijn vandaag zelfs naar het strand geweest (frisjes door een aanlandige=zeewind). Net zoiets als Kerst vieren in Australië, zonder sneeuw en kou maar met een Barbie (BBQ) op de beach omdat het daar dan hoogzomer is.
Toch een traditionele Paastaart gebakken. Naar oud familie recept van een Allerhande-lezeres.



Pastiera Napoletana


 Napolitaanse Paastaart ( Pastiera Napoletana)
3 schoongeboende citroenen (of biologische)
75 g boter
1 theelepel kaneel
150 g risottorijst
500 ml melk
350 g bloem
375 g kristalsuiker
8 eieren
2 sinaasappels schoongeboend
scheut Cointreau
goede kneep sinaasappelsap
klein scheutje sinaasappelbloesemwater (Marokaanse winkel)
2 x 250 g ricotta
beetje vanille-extract
poedersuiker

Rasp de schil van de citroenen. Voeg een derde van de rasp, 25 gram boter, een mespunt kaneel, wat zout en de risottorijst toe aan de melk. Kook de rijst in 20-25 minuten gaar (af en toe roeren en evt op een sudderplaatje zetten) Afkoelen.
Meng in de keukenmachine (of met de hand) de bloem met 175 gram suiker, de rest van de boter, 1 ei en 2 eierdooiers tot een glad deeg. Verpak het deeg in vershoudfolie en laat het 30 minuten in de koelkast rusten. Rasp de schil van de sinaasappels. Meng de ricotta met de sinaasappelrasp, de rest van de suiker,   de rest van de citroenrasp,  een mespunt kaneel, 4 eieren en 1 eierdooier, Cointreau, sinaasappelsap en sinaasappelbloesemwater.
Roer de afgekoelde risottorijst door het ricottamengsel, eventueel zou je nu kunnen pureren voor een homogene vulling. Verwarm de oven voor op 180 ºC. Verdeel het deeg in een grote en een kleine portie. Rol beide porties op een met bloem bestoven aanrecht uit tot ronde lappen. Bekleed de, beboterde 24 cm, bakvorm (ook de zijkanten) met de grootste lap deeg. Giet het ricotta-rijstmengsel op het deeg. Dek het geheel af met de kleine deeglap; druk de zijkanten goed aan. Bak de taart in het midden van de oven in 70-75 minuten goudbruin. Neem de taart uit de oven en laat 'm goed afkoelen. Bewaar de taart tot gebruik in de koelkast en bestrooi 'm voor het serveren met poedersuiker.
Bron: Allerhande 2007
In het oorspronkelijke recept werden gerstegrutten en reuzel gebruikt. Omdat je deze ingredienten in NL moeilijk kunt vinden zijn ze vervangen door boter en risottorijst.
De cointreau heb ik er zelf bij verzonnen, de oranjebloesemwater zou je waarschijnlijk ook wel weg kunnen laten, ipv vanille-extract kun je ook een zakje vanillesuiker toevoegen.
Het is een romige stevige taart. Een soort sinaasappel rijstevlaai met zanddeegbodem en deksel. Een klein puntje is al snel voldoende.
Het is erg onhandig om het deegdeksel precies op de vulling te leggen: als je het niet in 1 x goed doet kun je het niet corrigeren want het ligt in de drab. Mijn deksel was te klein. Ik heb het gepatched met losse stukken deeg. Het leek eerst erg slordig maar gaf uiteindelijk een rustiek uiterlijk. In de poedersuikerlaag heb ik een mooi rasterwerk gebrand door een lange metalen spies op het fornuis te verhitten en deze op de suiker te leggen ( werd caramel). Evt aandrukken met vorkje.

                    ********************************************************
Om nog even op BBC Masterchef terug te komen: morgen beginnen alweer 'The Finals'!
Zoals ik al eerder schreef zijn wij fervente BBC Masterchef-fans. Dit jaar was ik aanvankelijk iets minder enthousiast dan andere jaren. De format was een beetje veranderd: minder cuisine, meer emo-tv.
Omdat ook de frequentie lager lag (1x per week ipv 3 avonden per week) voelde je je ook minder betrokken, een paar keer waren we het zelfs bijna vergeten!
Toch zitten we er weer middenin, we gunnen het eigenlijk alle eindkandidaten.
Afgelopen week werd Jackie als laatste naar huis gestuurd. Beetje cynisch eigenlijk, als vegetarier wilde ze laten zien dat ze ook met vlees kon werken en dat deed haar uiteindelijk de das om. (misschien had ze niet geproefd).
Maandag (25 april, BBC1, 22.00 uur) beginnen the Finals! De laatste 3 kandidaten (The Final Three) Sara, Tim en Tom zullen 3 opeenvolgende dagen strijden voor de titel.
'K ben benieuwd welke beproevingen ze zullen moeten doorstaan en welke culinaire walhalla's ze zullen betreden!
Wij zitten er klaar voor.

BBC 1, 25,26,27 april, 22.00 uur (met de info die ik nu heb!)

Naschrift 28/4/2011: Tim heeft gewonnen!
Het is nu natuurlijk gemakkelijk te zeggen, maar wij wisten natuurlijk al heel lang dat hij 'the winner' was.
Volgens de juryleden was de kwaliteit van de finalisten misschien wel de hoogste ever. Ze hadden alle 3 kunnen winnen. Tim was echter toch een klasse apart. Door zijn creativiteit en bijzondere smaakcombinaties wist hij toch echt vernieuwende en unieke gerechten te maken.
Een soort foodwizzard!

maandag 18 april 2011

Eieren op hun paasbest.


Voor de Pasen heb ik weer eens in m'n receptenvoorraad gespit. Enige ideeën heb ik gelukkig dit weekend al uitgeprobeerd, nu weet ik tenminste dat de rucolasoep geen nieuw familiesucces wordt (heel goor, volgens sommige gezinsleden). Ook de 'dreambar' gaat het niet worden, terwijl hij er zo lekker uitzag op het plaatje. Ik heb vast iets fout gedaan, jammer. Toch is het weer een inspiratie voor een toekomstige coconutcream-cake!
Het gaat zeker iets met lamsvlees worden, misschien dit jaar wel op de BBQ ivm het mooie weer.
Voor mij hoort paaseieren versieren er ook nog steeds bij en ik was erg blij toen ik op een amerikaans blog een voor mij nieuwe manier tegen kwam: verven met bloemen/blaadjes en uienschillen.
Vanochtend heb ik dus in m'n eentje, speciaal voor dit blog, zitten pielen.
Want pielen is het zeker, niet echt kinderwerk. Het was wel leuk om de tuin met andere ogen te bekijken: niet naar kleur en totaalplaatje, maar op zoek naar vorm en structuur. Terwijl je niet weet wat je precies nodig hebt/goed zal werken. Ze werden fantastisch!!!!

Alternatieve Paaseieren





 Benodigdheden:  
-oude uischillen, bij voorkeur grote lappen
-witte, ongekookte eieren
-rijstkorrels/ macaroni's
-kleine bloemen en blaadjes (mooie   vormen), takjes
-lapjes dunne stof
-elastieken/touw

Maak de schillen, eieren, en stof nat. Leg een mooi patroon aan de achterzijde van het ei, doe er een uischil omheen en leg het ei op de stof. Maak nu op de rest vh ei mooie patronen. Denk er om dat je naar het ei toe werkt, een soort binnenste-buiten. Dus bijv. de paardebloem uitspreiden op het ei met de steelaanzet naar je toe.
Denk om codering op het ei, dat het niet precies onder je mooie bloem zit! (zoals bij mij). Losse rijstkorrels geven mooie stippen. Als je het ei in een dopje wilt presenteren denk dan ook aan een mooi topmotief. Bedek het hele ei met uischillen.Vouw de stof tot een strak bundeltje en bind het vast met elastiek/touw.

Ik heb alle overige schillen ook maar in de pan gedaan, met wat zout tegen het barsten en een scheut azijn voor rodere tinten (weet niet of het helpt). Kook 10 min tot een hard ei.Af laten koelen in koud water.  Haal de stof en alle rommel er af en laat je verrassen!

Evt. kun je een beetje olie op de eischaal uitwrijven. Dit geeft glans en schijnt ook de poriën te sluiten zodat het ei langer houdbaar is. Het ei is nog gewoon eetbaar, schijnt zelfs geen uismaak te hebben. Bewaar in de koelkast als je ze wilt eten. Max 2 dagen ofzo. Of gebruik ze gewoon als decoratie.



Ook leuk om te doen:
  • van hardgekookte eieren de schaal een beetje  kneuzen (craqueleren) en daarna een paar nachten in een geconcentreerde eetbarekleurstof-oplossing leggen, dan pellen.
  • eieren kleuren met natuurlijke pigmenten:
        - rood: veel rode biet met water, zout en azijn, aan de kook en dan 30 min pruttelen
        - geel: met meerdere eetlepels kurkuma/geelwortel, verder als boven
        - blauw: met veel rode kool, water/zout/azijn. Verder als boven
        Zeef de vloeistof en bewaar.         
        Laat hardgekookte eieren in deze natuurlijke verfbaden liggen, voor blauw zeker meerdere uren.    

ZALIG PAASFEEST!!!!!!!!!!                                 

zondag 17 april 2011

Artisjokcreme

Met het mooie weer komt ook de tijd voor smeerseltjes. Niet alleen zonnebrand, maar ook lekkere smeerseltjes voor op een stokbroodje, zoals tapenade en humus.
Toen wij vorige week in Italië waren kregen wij op een terrasje bij ons drankje  kleine tapas, zoals hier bijv. een borrelnootje. O.a  een creme van artisjok met parmaham op een snee stokbrood.
Als culinair souvenir heb ik voor mijn buurvrouw hier een potje van meegebracht. Omdat ik het zelf wilde namaken kon ik fijn de ingrediënten spieken, er zat o.a prezzemolo (peterselie) in, weer wat geleerd.
Met het terrasje in herinnering heb ik iets samengesteld waar we zelf best over te spreken waren en de sfeer van Italië een beetje terugbracht.



crema di carciofi
Creme van artisjok

1 blik artisjokharten , afgegoten
2 zongedroogde tomaten op olie
stukje Parmezaanse kaas, geraspt, 25 gr ofzo
peterselie, 3 stengels
eetlepel mayonaise
paar lepels olijfolie, evt deels olie vd tomaat
peper/zout
beetje citroensap

Gooi alles in een blender of gelijksoortig apparaat. Proef of het fris genoeg is en de consistentie prettig. Er zou knoflook in kunnen, maar dan verlies je denk ik de smaak vd artisjok.
Lekker op een dun stokbroodje met een plakje Parma/rauwe ham. Of een beetje gerookte zalm of een plakje ei.
Buon appetito!

donderdag 14 april 2011

Het snoepje en de auberginekroket


Gisteren ging ik met mijn jongste naar de kapper. Dat is altijd enigszins een dieptepunt: niemand begrijpt ook hoe ik het graag wil (vreemd genoeg de franse kapper op vakantie wel terwijl ik echt niet perfect Frans spreek.) In December was hij samen met z'n vader gegaan, diepste dieptepunt ever: ze hadden een soort stekeltjes geknipt.
Ik kon wel huilen! Op onze jaarlijkse kerstfoto heeft hij dan ook een kerstmuts op.
Nu, 4 maanden later, was het eindelijk weer een beetje acceptable lang gegroeid. Alleen natuurlijk compleet uit model. Dus gisteren weer een poging gedaan. Na een tussentijdse aanwijziging (antwoord aan mij: nee mevrouw, dan is het echt niet in  verhouding) was ze eindelijk na 40! minuten klaar. Weer best kort terwijl ik duidelijk had aangegeven dat het bovenop lang moest blijven en alleen onderaan opgeknipt. Ik moet het denk ik zelf maar gaan leren.
Ik merkte nog op dat ik in de toekomst een foto mee zou brengen hoe ik het graag wil (ik ben echt een bitch). De kapster liet Antal met een spiegel zien hoe het er aan de achterkant uit zag. Hij gaf niet veel reactie en omdat ik dat een beetje onbeleefd vond drong ik een beetje aan op een antwoord en toen gaf hij weer eens zijn droge kommentaar: ik weet toch ook niet hoe mijn haar er normaal van achteren uit ziet! Daar moest ik hard om lachen. De juffrouw geloof ik niet eens.

Die avond aten we vleesloos: couscous met marokaanse ratatouille en auberginekroketten. Ik kreeg niet eens héél veel commentaar en mijn man en ik vonden ze eigenlijk gewoon lekker.




Auberginekroketten (6 kleine)

1 aubergine
1 grote aardappel, of 2 kleinere
50 gr feta
1 à 2 tl tricolore tapenade
1 tl oregano
snufje dille
1/2 ei
beetje bloem, 1-2 el
Zout/peper
paneermeel

De aubergine niet schillen of de steelaanzet eraf snijden, wel meerdere keren met een vork inprikken. Rooster de aubergine in de oven tot hij zwart geblakerd is en zacht van binnen. (30-60 min.)  Snijd het doormidden en laat het uitlekken in een vergiet. Schep dan het vruchtvlees eruit.
Kook of stoom de aardappelen gaar. Snijd ze in stukken en laat ze afkoelen.
Prak de feta met het ei, de aardappelen, auberginepulp en kruiderij tot een stevige brij.
Evt. bloem toevoegen. Voeg voldoende zout/peper toe. Het moet veel smaak hebben. (hoog op smaak). Evt. nog laten opstijven in koelkast.
Vorm balletjes/kroketten/schijfjes en rol door de paneermeel.
Verwarm een laagje olie in een koekepan en maak flink heet. Bak de kroketten bruin aan alle kanten.  Eet smakelijk.

Bron: NRC thuiskok, Marjoleine de Vos

Dit is een gecustomized recept naar het groentekookboek Plenty van Yotam Ottolenghi. Ook ik heb kleine aanpassingen gemaakt: de bloem, tapenade en dille zijn niet origineel.
Zonder deze toevoegingen springt de aubergine er meer uit, ook heel lekker. Ik zou er dus gewoon nog meer aubergine bij doen. Het resultaat was een grieksachtige, smakelijke vegetarische snack. Lekker als vleesvervanger bij de maaltijd of als feesthapje met een knoflook/yoghurt-dip.

maandag 11 april 2011

Het was heerlijk!


 Ons kort tripje naar Italië was heerlijk. We troffen het met het weer (25+) en we hadden een lekker hotel midden in het provinciale universiteitsstadje Piacenza. Mijn man hoefde maar 1 ochtend te werken en toen ben ik lekker gaan shoppen. Ik bleef direct in de 1e winkel hangen (soort H&M) en heb mijzelf helemaal in het nieuw gestoken. Het was wel even schrikken omdat de Italiaanse maten anders zijn dan bij ons. Pas bij maat 46 zat mijn nieuwe stretch spijkerbroek lekker! Ik stond al helemaal in de startblokken om thuis toch echt eens te gaan lijnen totdat ik op Google zag dat je er 6 maten af kon trekken. Gelukkig maar, hoewel dat lijnen er waarschijnlijk toch nog wel van gaat komen, want ongemerkt ben ik toch naar een groter maatje gegroeid. Alles is ook zo lekker.
Voor we weg gingen had ik allemaal culinaire adresjes bijelkaar gegoogeld. Lombardia is tenslotte de streek van de Marcapone (di Lodi) en de Grano Perdano. Terplekke bleken echter veel adresjes niet meer te bestaan/verhuisd?. Zo hebben we veel kilometers voor niets afgelegt.
Omdat mijn man er al vaker was geweest wist hij een paar leuke eetadressen, het was lekker maar ik heb niet echt een wauw-gevoel gehad. Volgens mij koos ik steeds het verkeerde van de kaart want om mij heen zag ik toch echt wel heerlijke dingen. Het is wel een boerse keuken, zonder liflafjes.
Echt typisch zijn de geschaafde vellen Pardano, papierdun en daardoor smelt het in je mond. Dit serveren ze bijvoorbeeld bij de antipasta van lokale salami's, ham en bonen.
In een ander eenvoudig restaurant had ik lekkere Spagetti Carbonara (iets eiig), maar het toetje was toch wel het culinaire dieptepunt vd trip: tiramisu in een kant-klaar bakje. Dat had ik toch echt niet verwacht.


De laatste middag wilden we nog naar een kleding-out let in Milaan, na vaak fout rijden bleek deze niet veel voor te stellen en hadden we nog maar 2 uurtjes voor we naar het vliegveld moesten. Eerst maar weer een terrasje en daarna nog even de Buenos Aires opgelopen, op zoek naar souvenirs voor de kids. Dat was nog best lastig. Na een soepele vlucht (ik ben niet zo'n vlieg-fan) was het ook weer leuk om thuis te zijn.
De kids hadden leuk 1 nachtje bij vriendjes gelogeerd en mijn ouders hadden de rest verzorgd. Voor hen had ik een mooie fles Limoncello meegenomen: mijn culinaire ontdekking van deze reis. Heerlijk koud, on the rocks of met een soort sorbetijs. Niet te sterke alcohol smaak (verraderlijk) en ook niet te zoet, lekker citroenig.
Ik ben al wel eens recepten tegengekomen waarbij er inderdaad ijs van werd gemaakt of in gebak. Dit ga ik zeker uitproberen.
Het past ook zeker goed in het onderstaande toetje:

amandeltoetje



1/2-1 bakjes amandelschaafsel (a 55 gr)
1 beker slagroom, 250 ml (echt waar)
1 bekertje creme fraiche, 125 ml (toe maar)
2 eieren
50 gr witte basterdsuiker
1 pakje amandel griesmeelpudding (Dr. Oetker)
125 gr frambozen
4-6 ovenschaaltjes (9 cm)

Verwarm de oven op 160C. Rooster het amandelschaafsel in een droge koekenpan. Laat afkoelen op een bord.
Klop met een garde de slagroom, creme fraiche, eieren, suiker en het griesmeel door elkaar.
Verdeel de frambozen en de helft van het schaafsel over de bakjes, schenk het beslag erover en bestrooi met de rest vh schaafsel.
Bak de amandelpuddinkjes in ongv. 35 min. in het midden vd oven goudbruin. Serveer lauw of koud.

Bron: Allerhande april 2011

Dit was een lekker, super eenvoudig toetje. Het was minder zoet dan het rook. Een soort amandelflan. De volgende keer zal ik misschien ook gemalen amandelen er door doen voor de bite.
Enig alcohol zal er ook lekker in passen, bovengenoemd Limoncello of Amaretto (=amandel) of misschien rum. Als je geen pakje kunt/wilt gebruiken zal dit ook prima lukken met losse (amandel)griesmeel. Misschien moet er dan wel extra suiker bij.

maandag 4 april 2011

De kop is eraf!




We hebben de eerste barbecue van 2011 er weer op zitten!
Omdat er voor deze zaterdag (gisteren) heerlijk 'zomers'weer werd voorspeld, was ons plan natuurlijk snel getrokken: lekker BBQ'en.
Met 1 zonnestraaltje is dat bij ons al een optie!

Met z'n 6'en hebben we natuurlijk allemaal onze eigen favoriete gerechten, die we de hele winter niet hebben gegeten, dus het was best moeilijk kiezen.
Mijn man is voor alles wat op vlees lijkt (vooral mijn ketjap karbo's), de kids houden van kip/worst/spareribs/steak/hamburger, en ik ben meer van de bijgerechten met 1 vleesje (voorkeur lam). Ik vind het prettig als de smaken op mijn bord een beetje bij elkaar passen, daarom ben ik ook niet zo'n fan van een lopend buffet. Soms vreselijke smaakcombo's op één bord. Jak.

We hadden dus natuurlijk veel teveel, maar gelukkig hadden we ook nog 2 aangewaaide kinderen. Nog ruim genoeg voor 8 personen zelfs.
Ik had een lekkere huzarensalade gemaakt (doe er altijd ook tonijn door), humus (kikkererwtendip) en pittige knoflooksaus. Verder hadden we maiskolven en tortelinni en bananen in spek (zoet en zout). Eiersalade en tabouleh moeten maar een volgende keer.
Voor mij was de geroosterde groentensalade echter het hoogtepunt. Omdat de BBQ altijd al zo vol ligt maak ik deze salade altijd binnen op de grillpan en in de oven. Zalig en gezond.

Geroosterde groentensalade

1 courgette
1 aubergine
1 rode paprika
olijfolie
citroen
munt, evt dille
zout/peper

Snij van de aubergine en de courgette dunne plakken. Laat de schil er aan, maar gebruik de buitenste dunne schilplakken niet.
Vet de grillpan niet in! (komt heel veel rook af) maar wrijf de plakken licht in met olijfolie.
Maak de pan goed heet en leg de plakken er in. Het is leuk als je nog een patroontje maakt door ze halverwege een slag te draaien. Ze zijn klaar als beide kanten best wel bruine strepen hebben. Dikke plakken moeten natuurlijk langer dan dunne.
Zet voor de paprika de oven op grillstand. Snij de paprika door midden en haal de zaden er uit. Leg de paprikadelen met de schilkant naar boven onder de grill. (op een rooster). Zet er een lekbakje onder of aluminiumfolie. Als het vel goed zwart is is het klaar. (10-15 min) Wees niet te bang.
Leg de paprika in een schaal en dek af met huishoudfolie. Laat afkoelen. Nu kun je heel gemakkelijk de schil er aftrekken en is de paprika heerlijk zoet.
Leg de andere groenten bij de paprika en snij alles grof in stukken. Schenk er wat olijfolie over en een paar knepen citroen. Peper en zout.
Snij de munt en evt. de dille fijn er hussel alles door elkaar. Klaar.

Lekker de zon op je bord. Je zou er nog zachte geitenkaas door kunnen doen. Ook lekker tussen een Turks brood, als sandwich.
Vaak maak ik ook een geitenkaasprutje (met rauwe paprika/gedr.tomaat/knoflook/koriander) en rol dit in repen groente. Prikker erdoor en smullen maar.


Het was warmer dan het hier lijkt.

Omdat het tenslotte toch nog maar begin April was zouden we eigenlijk erg vroeg gaan eten, maar het zat nog zo lekker. Uiteindelijk was het net iets te laat. Toen we bijna klaar waren was het best al een beetje fris en de zon was ook al vertrokken. Snel alles opgeruimd, op naar de volgende keer.
De volgende dag hadden we het lekker gemakkelijk: de restjes van de BBQ vormden samen met een frisse salade en gebakken aardappeltjes nog een heerlijke maaltijd. Zo kwam alles "goed tot sien end". (zei mijn oma altijd).

PS. We gaan toch 2,5 dagje naar Italië! Overmorgen al!!!!!!